ماده ۳۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی: رسیدگی در دیوانعالی کشور بدون حضور اصحاب دعوا صورت می‌گیرد مگر در موردی که شعبه رسیدگی کننده دیوان، حضور آنان را لازم بداند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود. در ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ قانونگذار عبارت «در هر صورت رای دیوان قابل اعتراض نیست» بر این امر تأکید شده بود؛ اما در ماده ۳۹۳ قانون جدید اشاره ای به این موضوع نشده‌ است.

نکات تفسیری دکترین ماده 393 قانون آیین دادرسی مدنی

رسیدگی در دیوان بدون حضور اصحاب دعوا صورت می‌گیرد چرا که دیوانعالی کشور معمولاً به جهات حکمی و قانونی رسیدگی می‌کند و وارد رسیدگی ماهوی به موضوعات نمی‌شود تا نیاز به اخذ توضیح از جانب اصحاب دعوی داشته باشد. رسیدگی دیوانعالی کشور غیابی محسوب نمی‌شود خواه طرفین احضار شده باشند و حضور نیافته باشند خواه احضار نشده باشند به هر حال در صورت نیاز به حضور طرفین دعوا در دیوان عالی کشور، وفق ماده ۳۹۴ برگه احضار به دادگاه بدوی محل اقامت هر یک از طرفین به منظور ابلاغ به آنان ارسال می‌شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 393 قانون آیین دادرسی مدنی

1. رسیدگی در دیوانعالی کشور به طور کلی بدون حضور اصحاب دعوا انجام می‌شود.
2. در صورتی که شعبه رسیدگی کننده در دیوانعالی حضور اصحاب دعوا را لازم بداند، استثنایی بر اصل عدم حضور وجود دارد.
3. تصمیم‌گیری در مورد لزوم حضور اصحاب دعوا به صلاحدید شعبه رسیدگی کننده دیوانعالی کشور بستگی دارد.
4. اصل حاکم بر رسیدگی در دیوانعالی کشور، رسیدگی غیابی است، مگر خلاف آن تشخیص داده شود.