ماده ۴۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: اعتراض شخص ثالث بر دو قسم است:

• الف - اعتراض اصلی عبارتست از اعتراضی که ابتدا از طرف شخص ثالث صورت گرفته باشد.
• ب - اعتراض طاری (غیراصلی) عبارتست از اعتراض یکی از طرفین دعوا به رأیی که سابقاً دریک دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات مدعای خود، در اثنای دادرسی آن رأی را ابراز نموده‌است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

• اعتراض ثالث اصلی: «دعوی اعتراض ثالث اصلی عبارت از اعتراضی است که ابتدائاً از طرف شخص ثالث صورت گرفته باشد»
• اعتراض ثالث غیر اصلی: اعتراض ثالث غیر اصلی را اعتراض ثالث طاری نیز می‌گویند و آن عبارت از اعتراض یکی از طرفین دعوی به رای است که سابقاً در یک دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات مدعای خود، آن را ابراز یا مورد استناد قرار داده‌است. مانند آن که آفای الف در دعوی خود به طرفیت ب حکم سابق الصدور مبنی بر اثبات مالکیت به طرفیت آقای ج را به عنوان مستند دعوی خود ابراز نماید.
• شخص ثالثی در دعوای اصلی دخالتی نداشته به طرفیت محکوم له و محکوم علیه مبادرت به طرح دعوی و تقدیم دادخواست می‌نماید. این امر در اصطلاح حقوقی اعتراض ثالث نامیده می‌شود.

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 و همچنین ماده ۵۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات تفسیری دکترین

اعتراض ثالث اصلی در مواردی مطرح می‌شود که شخص ثالث، به هر وسیله، از رای مورد اعتراض آگاه شده و نسبت به آن اعتراض می‌نماید، اما در اعتراض ثالث غیر اصلی، اعتراض یکی از طرفین دعوی به رای است که سابقاً در یک دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات مدعای خود، آن را ابراز یا مورد استناد قرار داده‌است. با توجه به اینکه در اثنای رسیدگی می‌توان رای قطعی را به عنوان دلیل ابراز نمود، می‌توان نتیجه گرفت در نظام حقوقی ایران امکان ارائه دلیل در اثنای دادرسی وجود دارد. در هر حال مقوله اعتراض شخص ثالث در این مبحث را باید از اعتراض شخص ثالث به اجرا حکم جدا کرد، در مورد اخیر باید وفق مقررات قانون اجرای احکام مدنی به اجرای رای اعتراض کرد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. اعتراض شخص ثالث دو نوع دارد: اعتراض اصلی و اعتراض طاری.
2. اعتراض اصلی به معنای اعتراضی است که از سوی شخص ثالث به صورت اولیه انجام می‌شود.
3. اعتراض طاری یا غیراصلی زمانی است که یکی از طرفین دعوا به حکمی که در گذشته صادر شده است، اعتراض کند.
4. در اعتراض طاری، یکی از طرفین دعوا از رأی قبلی برای اثبات ادعای خود در طول دادرسی جاری استفاده می‌کند.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره طرفین دعوای اعتراض ثالث (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۰۰۰۷۰۰)
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث بعد از اجرای حکم (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۱۵۰۴)

مصادیق و نمونه ها

• اعتراض ثالث طاری مانند آن که آفای الف در دعوی خود به طرفیت ب حکم سابق الصدور مبنی بر اثبات مالکیت به طرفیت آقای ج را به عنوان مستند دعوی خود ابراز نماید.

مقالات مرتبط

• تأملی در شرایط دعواي اعتراض شخص ثالث