ماده ۳۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی: پس از درخواست نقض از طرف دادستان کل، محکوم علیه رأی یادشده می‌تواند با ارایه گواهی لازم به دادگاه اجرا کننده رأی، تقاضای توقف اجرای آن را بنماید.

دادگاه مکلف است پس از اخذ تأمین مناسب دستور توقف اجرا را تا پایان رسیدگی دیوانعالی کشور صادر نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

• محکوم‌علیه شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.
• تامین: ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی مدنی، مقرر می‌دارد: «تأمین در این قانون عبارت است از توقیف اموال اعم از منقول و غیرمنقول» که این تعریف با معنای لغوی آن تشابه‌ای ندارد ولی در توقیف اموال نوعی حفظ کردن، آرام کردن برای طلبکار به وجود می‌آید و به عبارت دیگر، وی را آرام می‌کند که اموال او از بین نمی‌رود.

نکات تفسیری دکترین

با درخواست نقض رای فرجام خواسته از طرف دادستان کل کشور محکوم علیه می‌تواند از دفتر دادستان گواهی لازم اخذ و با تقدیم به دادگاه اجرا کننده رای، تقاضای توقف اجرا را بنماید. صرف ارائه گواهی به دادگاه اجرا کننده حکم موجب توقف اجرا نخواهد بود؛ بلکه محکوم علیه باید از آن دادگاه تقاضا کند تا اجرای حکم را متوقف نماید. درخواست توقف اجرای حکم مستلزم تشریفات آیین دادرسی مدنی نیست، همچنین این درخواست منصرف به آرایی است که جنبه اجرائی داشته باشند بنابراین در آرایی که جنبه اعلامی دارند دستور توقف اجرا ضرورتی ندارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. محکوم علیه می‌تواند در صورت درخواست نقض از سوی دادستان کل، تقاضای توقف اجرای رأی را نماید.
2. محکوم علیه باید گواهی لازم را به دادگاه اجرا کننده ارائه کند.
3. دادگاه پس از دریافت گواهی و اخذ تأمین مناسب، باید دستور توقف اجرای رأی را صادر کند.
4. توقف اجرای رأی تا پایان رسیدگی دیوانعالی کشور معتبر است.
5. دادگاه مکلف به صدور دستور توقف در صورت ارائه شرایط لازم است.

مقالات مرتبط

ضمانت اجرای نقض حسن نیت در آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعه تطبیقی در اصول آیین دادرسی مدنی فراملی