ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه سازش در دادگاه واقع شود، موضوع سازش و شرایط آن به ترتیبی که واقع شده در صورت مجلس منعکس و به امضای دادرس یا دادرسان و طرفین می‌رسد.

تبصره - چنانچه سازش در حین اجرای قرار واقع شود، سازش نامه تنظیمی توسط قاضی مجری قرار در حکم سازش به عمل آمده در دادگاه است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

سازش در دادگاه: منظور از سازش در دادگاه این است که طرفین دعوی قبل از صدور حکم، نسبت به موضوع مورد اختلاف، به توافق برسند و از دادگاه بخواهند به جای صدور حکم، توافق آنان را به صورت گزارش اصلاحی تنظیم نماید.[۱] سازش در دادگاه با تنظیم صورت مجلس سازش صورت می‌گیرد.[۲]

پیشینه

این ماده جانشین ماده ۶۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ می‌باشد.[۳][۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 182 قانون آیین دادرسی مدنی

همانطور که در ماده فوق، بیان شده است سازش در دادگاه به گونه‌ای است که موضوع سازش و شرایط آن به ترتیبی که واقع شده در صورت مجلس نوشته شده و حسب مورد به امضای دادرس یا دادرسان و طرفین می‌رسد.[۵] نکته‌ی دیگر آن که ماهیت سازش، نوعی قرارداد خصوصی است و در صورتی که مخالف صریح قانون آمره یا اخلاق حسنه نباشد، قابل اجرا است.[۶]

نکات توضیحی ماده 182 قانون آیین دادرسی مدنی

طرفین می‌توانند در جلسه دادگاه تقاضای سازش نمایند و در همان جلسه توافق خود را اعلام نمایند. بنابراین، دلیلی برای تجدید جلسه وجود ندارد.[۷] همچنین، شایان ذکر است که در محل اجرای قرار، تنظیم سازش نامه توسط قاضی مجری قرار صورت گرفته و به منزله سازش در دادگاه می‌باشد.[۸][۹]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 182 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. سازش می‌تواند در دادگاه صورت گیرد.
  2. موضوع و شرایط سازش باید در صورت مجلس منعکس شود.
  3. امضای دادرس یا دادرسان و طرفین بر صورت مجلس الزامی است.
  4. اگر سازش در حین اجرای قرار باشد، قاضی مجری قرار می‌تواند سازش‌نامه تنظیم کند.
  5. سازش‌نامه تنظیمی توسط قاضی مجری قرار، معادل سازش در دادگاه است.

رویه های قضایی

مصادیق و نمونه ها

سازش در هنگام اجرای معاینه محل و تحقیق محلی از مصادیق تبصره این ماده می‌باشد.[۱۰]

منابع

  1. ↑ نصراله قهرمانی. مباحث دشوار آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. خرسندی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2891228
  2. ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5320936
  3. ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557352
  4. ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797220
  5. ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1342224
  6. ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571628
  7. ↑ حسین کریمی و مهدی شریفی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4964796
  8. ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5320964
  9. ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5320952
  10. ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5320952
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۱۸۲_قانون_آیین_دادرسی_مدنی&oldid=440168»