ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی: مهلت دادن در مواعدی که از سوی دادگاه تعیین میگردد، فقط برای یکبار مجاز خواهد بود، مگر در صورتی که در اعلام موعد سهو یا خطایی شده باشد یا متقاضی مهلت ثابت نماید که عدم انجام کار مورد درخواست دادگاه به علت وجود مانعی بوده که رفع آن در توان او نبودهاست.
تبصره - مقررات مربوط به مواعد شامل تجدید جلسات دادرسی نمیباشد.
مواد مرتبط
- ماده ۴۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
- تجدید جلسه: تجدید در لغت از جمله به معنی نو کردن، از سر گرفتن آمدهاست و در عرف قضائی تجدید جلسه به مفهوم اعم به معنی نو کردن یا از سر گرفتن جلسه است.[۱]
- سهو: غفلت قلب از چیزی که به اندک رجعت ذهن به خاطر آید، پس سهو اخص از اشتباه است.[۲]
پیشینه
مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۶۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیشبینی شده بود.[۳][۴]
نکات تفسیری دکترین ماده 450 قانون آیین دادرسی مدنی
تجدید مواعد قضایی جایز نیست مگر اینکه شخص در انجام کاری که باید انجام دهد عذری داشته باشد که در این صورت تجدید موعد قضایی برای او مجاز خواهد بود.[۵] یا سهو و خطا در اعلام موعد از سوی دادگاه رخ داده باشد.[۶] بهطور کلی موعد قضایی برای یک بار قابل استمهال میباشد.[۷] اما در فرضی که اشتباه از جانب دادگاه صورت گرفته باشد تجدید موعد ممکن است ولو اینکه قبلاً یکبار تجدید شده باشد.[۸]
مصادیق و نمونه ها
- دادگاه به خواهان دستور داده هزینه کارشناسی را ظرف ۵ روز در صندوق دادگستری تودیع نماید. خواهان در آن روزها در مسافرت است و تقاضای مهلت میکند. مهلت دیگری به او داده میشود ولی این مهلت قابل تمدید نیست.[۹]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 450 قانون آیین دادرسی مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- مهلت دادن در مواعد تعیینشده توسط دادگاه، فقط یک بار مجاز است.
- استثنای اعطای بیش از یک مهلت در صورت وجود سهو یا خطا در اعلام موعد.
- اثبات وجود مانع خارج از کنترل متقاضی برای اعطای مهلت بیشتر ضروری است.
- مقررات مربوط به مواعد شامل تجدید جلسات دادرسی نمیشود.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ مهرداد افضلی. خود آموز و راهنمای آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. طرح نوین اندیشه، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1605384
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333352
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799908
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565740
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576268
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576272
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاههای عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180372
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاههای عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180376
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاههای عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180372