ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
درصورت تعدد داور، حقالزحمه بالسویه بین آنان تقسیم میشود. | {{مواد مرتبط با داوری}}'''ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': درصورت تعدد داور، حقالزحمه بالسویه بین آنان تقسیم میشود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
حقالزحمه: مزد و اجرت کار صاحبان حرفههای مختلف مانند داوری و پزشکی. | حقالزحمه: مزد و اجرت کار صاحبان حرفههای مختلف مانند داوری و پزشکی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=328812|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در قانون ۹۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق در مورد دعاوی غیر مالی و یا دعاوی که خواسته آن معلوم نیست تعیین حقالزحمه داور به عهده دادگاه محول شده بود که مفاد آن در قانون جدید حذف گردید. | در قانون ۹۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق در مورد دعاوی غیر مالی و یا دعاوی که خواسته آن معلوم نیست تعیین حقالزحمه داور به عهده دادگاه محول شده بود که مفاد آن در قانون جدید حذف گردید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نقش دادگاه در داوری های ملی و فراملی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5272216|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=بختیاری فر|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
مطابق این ماده بین داوران اختصاصی و مشترک تفاوتی از جهت حقالزحمه وجود ندارد، اما چنانچه در امر داوری تعدادی از داوران تحقیقات و بررسیهای بیشتری را نسبت به سایر داوران انجام داده باشند، میتوان با توافق همه داوران حقالزحمه بیشتری را برای آنها پیشبینی نمود | مطابق این ماده بین داوران اختصاصی و مشترک تفاوتی از جهت حقالزحمه وجود ندارد، اما چنانچه در امر داوری تعدادی از داوران تحقیقات و بررسیهای بیشتری را نسبت به سایر داوران انجام داده باشند، میتوان با توافق همه داوران حقالزحمه بیشتری را برای آنها پیشبینی نمود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=566404|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576776|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> ولی در هرحال طرفین نمیتوانند در قرارداد داوری نحوه تقسیم حقالزحمه داوران را تعیین نمایند چرا که به دلالت ماده ۴۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی ترتیب و نحوه رسیدگی داوران توسط خود آنان تعیین میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4021852|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> مورد دیگر اینکه در این ماده در مورد زمان پرداخت حقالزحمه صحبتی نشده اما اصولاً پرداخت حقالزحمه پس از صدور رای صورت میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4021888|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[حمایت دادگاه های ملی از دیوان های داوری خارجی در تحصیل ادله]] | |||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:داوری]] |
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۸
مواد مرتبط با داوری در قانون آیین دادرسی مدنی |
ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورت تعدد داور، حقالزحمه بالسویه بین آنان تقسیم میشود.
توضیح واژگان
حقالزحمه: مزد و اجرت کار صاحبان حرفههای مختلف مانند داوری و پزشکی.[۱]
پیشینه
در قانون ۹۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق در مورد دعاوی غیر مالی و یا دعاوی که خواسته آن معلوم نیست تعیین حقالزحمه داور به عهده دادگاه محول شده بود که مفاد آن در قانون جدید حذف گردید.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مطابق این ماده بین داوران اختصاصی و مشترک تفاوتی از جهت حقالزحمه وجود ندارد، اما چنانچه در امر داوری تعدادی از داوران تحقیقات و بررسیهای بیشتری را نسبت به سایر داوران انجام داده باشند، میتوان با توافق همه داوران حقالزحمه بیشتری را برای آنها پیشبینی نمود[۳][۴] ولی در هرحال طرفین نمیتوانند در قرارداد داوری نحوه تقسیم حقالزحمه داوران را تعیین نمایند چرا که به دلالت ماده ۴۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی ترتیب و نحوه رسیدگی داوران توسط خود آنان تعیین میشود.[۵] مورد دیگر اینکه در این ماده در مورد زمان پرداخت حقالزحمه صحبتی نشده اما اصولاً پرداخت حقالزحمه پس از صدور رای صورت میگیرد.[۶]
مقالات مرتبط
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 328812
- ↑ محمدهادی بختیاری فر. نقش دادگاه در داوری های ملی و فراملی. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5272216
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 566404
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576776
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4021852
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4021888