ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی: در صورت قبول استمهال، مهلت جدیدی متناسب با رفع عذر که در هر حال از مهلت قانونی بیشتر نباشد تعیین می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

• استمهال: در لغت، مصدر باب استفعال از ریشه‌ی «مهل» به معنای مجال‌خواهی، مجال خواستن، فرصت و مهلت خواستن است.

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۶۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود. شایان ذکر است که در قانون سابق، مواعد در دو مبحث پیش‌بینی شده بود یکی مبحث مربوط به «مواعد مخصوص» در فصل مربوط به جریان دادخواست و دیگری در باب ششم که یک باب مستقل در مواعد بود، اما در قانون جدید هر دو مبحث در یک محل جمع شده‌اند.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

از عبارت ذیل ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی می‌توان نتیجه گرفته که اعطای مهلت جدید می‌تواند کمتر از مهلت قانونی باشد اما بیشتر از آن نخواهد بود. نکته دیگر این که، مفاد ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی ناظر به ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی و منصرف به مهلت‌های قانونی است. در پایان، شایان ذکر است که این ماده مشمول تمدید مهلت به دلیل سهو یا خطا نمی‌باشد. بنابراین، در صورت وجود سهو یا خطا در اعلام مواعد، همان موعد باید مجدداً برقرار گردد.

انتقادات

از آن جا که کلمه استمهال، خود مفید درخواست و طلب است به کار بردن واژه «درخواست» همراه با آن نادرست است.