ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه دعوا در مرحله فرجامی باشد، و طرفین با توافق تقاضای ارجاع امر به داوری را بنمایند یا مورد از موارد ارجاع به داوری تشخیص داده شود، دیوان عالی کشور پرونده را برای ارجاع به داوری به دادگاه صادرکننده رأی فرجام خواسته ارسال می‌دارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• داوری: داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده‌است و در اصطلاح می‌توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوا تعریف نمود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در صورتی که رسیدگی به دعوایی در مرحله بدوی یا تجدید نظر خاتمه یافته و در نهایت رأی قطعی صادر یا رأی غیرقطعی صادره به علت عدم تجدیدنظرخواهی قطعی شده و به اعتبار قابل فرجام بودن رأی، پرونده در دیوان عالی کشور مطرح باشد، مطابق ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی طرفین می‌توانند از دیوان عالی کشور ارجاع امر به داوری را تقاضا نمایند. برای ارجاع به داوری به نظر می‌رسد دیوان ابتدا رأی را نقض و سپس پرونده برای ارجاع به داوری به دادگاه صادر کننده رأی فرجام خواسته ارسال می‌نماید چراکه در غیر این صورت دادگاه صادر کننده نمی‌تواند رأی قطعی را به داوری ارجاع نماید. البته عده‌ای معتقدند در تمام موارد مشابه به منظور ارجاع امر به داوری باید رسیدگی به موجب قرار توقیف و مطابق قانون پرونده به داوری ارجاع شود. فرض دیگری نیز ممکن است و آن اینکه در مرحله رسیدگی فرجامی طرفین درخواست ارجاع امر به داوری ننمایند اما دیوان تشخیص دهد که مورد از موارد اختلاف به داوری بوده و به عنوان مثال با وجود تراضی بر داوری در دادرسی، دادگاه به دعوا رسیدگی نموده‌است. در این فرض نیز رأی فرجام خواسته نقض و مطابق ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی پرونده به داوری ارجاع می‌شود.

مقالات مرتبط

• مسئولیت‌های مدنی داور