ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: در نیابت تحقیقات قضایی خارج از کشور، دادگاه نحوه بررسی و تحقیق را برابر قوانین ایران تعیین و از دادگاه خارجی که به آن نیابت داده می‌شود می‌خواهد که بر اساس آن کار تحقیقات را انجام دهد. در صورتی که دادگاه یادشده به طریق دیگری اقدام به بررسی و تحقیق نماید اعتبار آن منوط به نظر دادگاه خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی

• ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی

• ماده ۲۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

نیابت قضایی:«اعطای نمایندگی از طرف یک مرجع قضایی به مرجع قضایی دیگر به منظور تحقیق از متهم یا مطلع، جمع‌آوری اسناد و مدارک، انجام کارشناسی، توقیف متهم و ارسال کلیه اسناد جدید التحصیل به مرجع درخواست کننده» را نیابت قضایی گویند.

پیشینه

مفاد این ماده، در ماده ۴۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 294 قانون آیین دادرسی مدنی

مطابق این ماده در صورتی که کشور خارجی بررسی و تحقیق پیرامون موضوع نیابت را به نحو دیگری غیر از آنچه دادگاه ایرانی تعیین کرده‌است انجام دهد، پذیرش امر و ارزش گذاری آن به عهده دادگاه ایرانی می‌باشد. دادگاه‌های ایرانی نیز نیابت قضایی محول شده از دادگاه‌های خارجی را مطابق قوانین آیین دادرسی مدنی ایران یا معاهدات قضایی فی‌مابین انجام می‌دهند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 294 قانون آیین دادرسی مدنی

1. در نیابت قضایی خارج از کشور، دادگاه ایران قوانین داخلی را مبنای تحقیق قرار می‌دهد.
2. دادگاه خارجی موظف است بر اساس دستور دادگاه ایرانی عمل کند.
3. نتایج تحقیقات دادگاه خارجی در صورتی معتبر است که دادگاه ایران آن را تایید کند.
4. چنانچه دادگاه خارجی به روش دیگری عمل کند، نتایج منوط به تصمیم دادگاه ایران است.