ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی: آرای صادره درمرحله تجدیدنظر جز در موارد مقرر در ماده (۳۲۶) قطعی می‌باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

مواد ۴۸۰، ۴۹۳، ۵۰۳، ۵۰۴، ۵۰۵، ۵۰۷، ۵۱۲، و ۵۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ در اصلاحات جدید حذف شده‌است.

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ بیان شده بود، و همچنین ماده ۵۱۹ اصلاحی سال ۱۳۳۴ نیز بیان شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

آرا قطعی مرحله تجدیدنظر صرفاً آرایی را شامل می‌شود که اولا به صورت حضوری صادر می‌شوند، و همچنین ناظر به تعیین تکلیف دعوایی هستند که در دادگاه بدوی یا تجدیدنظر اقامه شده باشند. بنابراین آرای که در اجرای ماده ۳۶۴ این قانون صادر خواهند شد قطعی نبوده و پس از صدور نتیجه واخواهی قطعی خواهند شد. فرجامخواهی از برخی آرای تجدیدنظر منافاتی با قطعی بودن رای دادگاه تجدیدنظر ندارد.

باتوجه به قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۲۸/۷/۱۳۸۱ این ماده نسخ گردیده‌است.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره اعتبار توافق زوجین درخصوص حضانت (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۰۰۶۸)
• رای دادگاه درباره ادعای حق حبس توسط زوجه با وجود زندگی مشترک زوجین (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۸۹۵)
• رای دادگاه درباره ابطال دادخواست به دلیل عدم حضور خواهان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۰۳۹۷)
• رای دادگاه درباره استرداد طلای هدیه شده به زوجه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۱۱۴۸)
• رای دادگاه درباره ابطال دادخواست به دلیل عدم حضور خواهان و ابطال دادخواست به دلیل عدم حضور خواهان زندانی
• رای دادگاه درباره استرداد طلای هدیه شده به زوجه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۱۸۷۶)
• رای دادگاه درباره ادعای عدم صلاحیت پدر نسبت به حضانت فرزند به جهت بیکاری وی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۸۵۵)
• رای دادگاه درباره اعتبار قرارداد در مورد نفقه فرزند (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۱۲۴۴)