ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:رسیدگی جداگانه به دعوای اصلی و دعوای ورود ثالث using HotCat) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی''': هر گاه [[دادگاه]] احراز نماید که دعوای [[شخص ثالث|ثالث]] به منظور [[تبانی]] یا تأخیر رسیدگی است یا رسیدگی به [[دعوا|دعوای]] اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ثالث نمی‌باشد دعوای ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نموده به هریک جداگانه رسیدگی می‌کند. | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[شخص ثالث|ثالث]]: ثالث یعنی [[شخص|شخصی]] که غیر از [[اصحاب دعوا|اصحاب دعوی]] که [[مدعی]] و [[مدعی علیه]] می‌باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346200|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده جانشین قسمت دوم ماده ۲۷۱ | این ماده جانشین قسمت دوم [[ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] می‌باشد که به طرفین دعوی اصلی اجازه داده بود تا نسبت به [[دادخواست]] [[ورود ثالث]] [[ایراد]] مطرح نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455908|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
دعوای [[ورود ثالث]] از انواع [[دعوای طاری]] و با ویژگی‌های عمومی آن دعاوی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1549848|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> در صورتی که رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای وارد ثالث نباشد یا اینکه به منظور تبانی با یکی از طرفین دعوا یا تأخیر در رسیدگی به دعوا باشد، با تفکیک نمودن دعوا دادگاه به هر دعوا جداگانه رسیدگی می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619416|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref> در دعوای [[وارد ثالث تبعی|ورود ثالث تبعی]] چون ثالث برای خود مستقلاً [[حق|حقی]] قائل نیست با وجود شرایط دادگاه توامان رسیدگی کرده و در غیر اینصورت [[قرار رد دعوا|قرار رد دعوی]] ورود ثالث تبعی را صادر می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571304|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1247860|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که طرح ایراد به دعوای ورود ثالث در [[ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] پیش‌بینی شده بود که حذف گردیده‌است اما حذف این مورد، تکلیف دادگاه جهت احراز شرایط اقامه دعوای ورود ثالث را رد نمی‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1336960|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> | |||
== انتقادات == | |||
[[قرار|قراری]] با عنوان تفکیک دعاوی در [[قانون آیین دادرسی مدنی]] پیش‌بینی نشده‌است و [[رویه قضایی]] نیز عملی با این عنوان نشناخته‌است و در عمل به صورت [[تصمیم اداری]] با آن برخورد می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2141640|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک‌زاده|چاپ=2}}</ref> | |||
== | == مقالات مرتبط == | ||
[[تفکیک دعاوی در دادرسی مدنی]] | |||
[[اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت]] | |||
== منابع | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
| خط ۲۳: | خط ۳۰: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:امور اتفاقی]] | [[رده:امور اتفاقی]] | ||
[[رده:وارد ثالث]] | |||
[[رده:ورود ثالث]] | |||
[[رده:رسیدگی جداگانه به دعوای اصلی و دعوای ورود ثالث]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۵
ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه دادگاه احراز نماید که دعوای ثالث به منظور تبانی یا تأخیر رسیدگی است یا رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ثالث نمی‌باشد دعوای ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نموده به هریک جداگانه رسیدگی می‌کند.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند.[۱]
پیشینه
این ماده جانشین قسمت دوم ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 می‌باشد که به طرفین دعوی اصلی اجازه داده بود تا نسبت به دادخواست ورود ثالث ایراد مطرح نمایند.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
دعوای ورود ثالث از انواع دعوای طاری و با ویژگی‌های عمومی آن دعاوی می‌باشد.[۳] در صورتی که رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای وارد ثالث نباشد یا اینکه به منظور تبانی با یکی از طرفین دعوا یا تأخیر در رسیدگی به دعوا باشد، با تفکیک نمودن دعوا دادگاه به هر دعوا جداگانه رسیدگی می‌نماید.[۴] در دعوای ورود ثالث تبعی چون ثالث برای خود مستقلاً حقی قائل نیست با وجود شرایط دادگاه توامان رسیدگی کرده و در غیر اینصورت قرار رد دعوی ورود ثالث تبعی را صادر می‌نماید.[۵][۶] نکته‌ی دیگر آن که طرح ایراد به دعوای ورود ثالث در ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 پیش‌بینی شده بود که حذف گردیده‌است اما حذف این مورد، تکلیف دادگاه جهت احراز شرایط اقامه دعوای ورود ثالث را رد نمی‌نماید.[۷]
انتقادات
قراری با عنوان تفکیک دعاوی در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی نشده‌است و رویه قضایی نیز عملی با این عنوان نشناخته‌است و در عمل به صورت تصمیم اداری با آن برخورد می‌شود.[۸]
مقالات مرتبط
اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 346200
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 455908
- ↑ عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1549848
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619416
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571304
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1247860
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1336960
- ↑ فهیمه ملک‌زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2141640