ماده ۲۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': درخواست سوگند | '''ماده ۲۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[درخواست]] [[سوگند]] از سوی متقاضی ممکن است شفاهی یا کتبی باشد. درخواست شفاهی در [[صورت مجلس]] نوشته شده و به امضای درخواست کننده می‌رسد و این درخواست را تا پایان [[دادرسی]] می‌توان انجام داد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۳۳۵ قانون مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
درخواست: مصدر مرخم درخواستن است که خود از جمله به معنی استدعا کردن و خواهش کردن آمده‌است، درخواست در این مفهوم برای اینکه محقق گردد می‌بایست به صورت مکتوب درآمده یا به‌طور شفاهی مطرح شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2888208|صفحه=|نام۱=مهرزاد|نام خانوادگی۱=مسیحی|چاپ=2}}</ref> | [[درخواست]]: مصدر مرخم درخواستن است که خود از جمله به معنی استدعا کردن و خواهش کردن آمده‌است، درخواست در این مفهوم برای اینکه محقق گردد می‌بایست به صورت مکتوب درآمده یا به‌طور شفاهی مطرح شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2888208|صفحه=|نام۱=مهرزاد|نام خانوادگی۱=مسیحی|چاپ=2}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۸: | ||
درخواست سوگند بایددر زمان مقرر خود صورت گیرد بنابراین اگر خوانده نکول کند و سوگند متوجه خواهان شود، خوانده دیگر حق درخواست سوگند نخواهد داشت زیرا حق خود را برای قسم خوردن با نکول خویش ساقط کرده‌است. احتمال دیگر آن است که نکول و رد قسم به خواهان، اسقاط حق نیست بلکه اعطای نیابت به خواهان می‌باشد که قابل عدول است، احتمال دیگر آن است که در صورت رضایت خواهان قابل عدول است. به نظر می‌رسد که نکول همان اسقاط حق می‌باشد و قابل عدول نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560252|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | درخواست سوگند بایددر زمان مقرر خود صورت گیرد بنابراین اگر خوانده نکول کند و سوگند متوجه خواهان شود، خوانده دیگر حق درخواست سوگند نخواهد داشت زیرا حق خود را برای قسم خوردن با نکول خویش ساقط کرده‌است. احتمال دیگر آن است که نکول و رد قسم به خواهان، اسقاط حق نیست بلکه اعطای نیابت به خواهان می‌باشد که قابل عدول است، احتمال دیگر آن است که در صورت رضایت خواهان قابل عدول است. به نظر می‌رسد که نکول همان اسقاط حق می‌باشد و قابل عدول نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560252|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
برخلاف قانون سابق در این ماده درخواست سوگند تا پایان دادرسی قابل طرح می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=460092|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> طبع سوگند نیز چنان است که تا پایان دادرسی قابل استناد باشد زیرا مطابق ماده ۱۳۳۵ قانون مدنی توسل به آن زمانی ممکن است که دلایل دیگر موجود نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574120|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | برخلاف قانون سابق در این ماده درخواست سوگند تا پایان دادرسی قابل طرح می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=460092|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> طبع سوگند نیز چنان است که تا پایان دادرسی قابل استناد باشد زیرا مطابق [[ماده ۱۳۳۵ قانون مدنی]] توسل به آن زمانی ممکن است که دلایل دیگر موجود نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574120|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
== رویه‌های قضایی == | == رویه‌های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/384 مورخ 1400/06/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره درخواست سوگند در جهت اثبات ادعا و برائت ذمه]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸
ماده ۲۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی: درخواست سوگند از سوی متقاضی ممکن است شفاهی یا کتبی باشد. درخواست شفاهی در صورت مجلس نوشته شده و به امضای درخواست کننده می‌رسد و این درخواست را تا پایان دادرسی می‌توان انجام داد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
درخواست: مصدر مرخم درخواستن است که خود از جمله به معنی استدعا کردن و خواهش کردن آمده‌است، درخواست در این مفهوم برای اینکه محقق گردد می‌بایست به صورت مکتوب درآمده یا به‌طور شفاهی مطرح شود.[۱]
پیشینه
مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ آیین دادرسی مدنی مشابهی نداشته‌است.[۲][۳][۴]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در خواست سوگند می‌تواند در ضمن دادخواست راجع به دعوا یا در ضمن یکی از لوایح که راجع به دعوا به دادگاه داده می‌شود یا در دادگاه به صورت شفاهی قابل طرح می‌باشد.[۵]
درخواست سوگند بایددر زمان مقرر خود صورت گیرد بنابراین اگر خوانده نکول کند و سوگند متوجه خواهان شود، خوانده دیگر حق درخواست سوگند نخواهد داشت زیرا حق خود را برای قسم خوردن با نکول خویش ساقط کرده‌است. احتمال دیگر آن است که نکول و رد قسم به خواهان، اسقاط حق نیست بلکه اعطای نیابت به خواهان می‌باشد که قابل عدول است، احتمال دیگر آن است که در صورت رضایت خواهان قابل عدول است. به نظر می‌رسد که نکول همان اسقاط حق می‌باشد و قابل عدول نیست.[۶]
برخلاف قانون سابق در این ماده درخواست سوگند تا پایان دادرسی قابل طرح می‌باشد.[۷] طبع سوگند نیز چنان است که تا پایان دادرسی قابل استناد باشد زیرا مطابق ماده ۱۳۳۵ قانون مدنی توسل به آن زمانی ممکن است که دلایل دیگر موجود نباشد.[۸]
رویه‌های قضایی
منابع
- ↑ مهرزاد مسیحی. اعاده دادرسی در امور مدنی. چاپ 2. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2888208
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798380
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798384
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560248
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 574116
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560252
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 460092
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 574120