ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
در رویکرد فقهی بعد از [[اقامه دعوی]]، طرف باید در حضور [[قاضی]] حاضر شود و پاسخ دهد. شیخ انصاری این تکلیف را به این جهت می‌داند که لازمه احقاق [[حق]] [[مدعی]] می‌باشد. به همین ترتیب [[دادگاه]] تکلیف دارد [[مدعی علیه]] را [[احضار]] کند نه این که دعوت او، حق قاضی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد اول) (قواعد عمومی، دادرسی نخستین و اثبات دعوا)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2648568|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> | در رویکرد فقهی بعد از [[اقامه دعوی]]، طرف باید در حضور [[قاضی]] حاضر شود و پاسخ دهد. شیخ انصاری این تکلیف را به این جهت می‌داند که لازمه احقاق [[حق]] [[مدعی]] می‌باشد. به همین ترتیب [[دادگاه]] تکلیف دارد [[مدعی علیه]] را [[احضار]] کند نه این که دعوت او، حق قاضی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد اول) (قواعد عمومی، دادرسی نخستین و اثبات دعوا)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2648568|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> | ||
= مقالات مرتبط = | |||
[[مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و فرانسه]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۴: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:جلسه دادرسی]] | [[رده:جلسه دادرسی]] | ||
[[رده:وکیل]] | |||
[[رده:حق داشتن وکیل]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۰
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: هریک از اصحاب دعوا می‌توانند به جای خود وکیل به دادگاه معرفی نمایند.
ولی در مواردی که دادرس حضور شخص خواهان یا خوانده یا هر دو را لازم بداند این موضوع در برگ اخطاریه قید می‌شود. در این صورت شخصاً مکلف به حضور خواهند بود.
پیشینه
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی، جانشین ماده ۳۴ قانون سال ۱۲۹۰ می‌باشد.[۱]
نکات توضییحی و تفسیری دکترین
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان یا خوانده را مکلف نموده چنانچه دادرس حضور شخص آنان را لازم دانسته و این امر را در اخطاریه تصریح نموده باشد، شخصاً در دادگاه حاضر شوند.[۲] شایان ذکر است که این تکلیف به حضور در جلسه، به معنای امکان جلب در صورت عدم حضور نمی‌باشد.[۳][۴]
مطالعات فقهی
در رویکرد فقهی بعد از اقامه دعوی، طرف باید در حضور قاضی حاضر شود و پاسخ دهد. شیخ انصاری این تکلیف را به این جهت می‌داند که لازمه احقاق حق مدعی می‌باشد. به همین ترتیب دادگاه تکلیف دارد مدعی علیه را احضار کند نه این که دعوت او، حق قاضی باشد.[۵]
مقالات مرتبط
مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و فرانسه
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2796748
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1378848
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 469380
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1246376
- ↑ عبداله خدابخشی. مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد اول) (قواعد عمومی، دادرسی نخستین و اثبات دعوا). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2648568