ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': هریک از اصحاب دعوا می‌توانند به جای خود وکیل به دادگاه معرفی نمایند. | '''ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': هریک از [[اصحاب دعوا]] می‌توانند به جای خود [[وکیل]] به [[دادگاه]] معرفی نمایند. | ||
ولی در مواردی که دادرس حضور شخص خواهان یا خوانده یا هر دو را لازم بداند این موضوع در برگ اخطاریه قید می‌شود. | ولی در مواردی که [[دادرس]] حضور [[شخص]] [[خواهان]] یا [[خوانده]] یا هر دو را لازم بداند این موضوع در برگ [[اخطاریه]] قید می‌شود. در این صورت شخصاً مکلف به حضور خواهند بود. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی جانشین ماده ۳۴ قانون سال ۱۲۹۰ می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2796748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | [[ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]، جانشین ماده ۳۴ قانون سال ۱۲۹۰ می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2796748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضییحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضییحی و تفسیری دکترین == | ||
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی خواهان یا خوانده را مکلف نموده چنانچه دادرس حضور شخص آنان را لازم دانسته و این امر را در اخطاریه تصریح نموده باشد، شخصاً در دادگاه حاضر | '''ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی'''، [[خواهان]] یا [[خوانده]] را مکلف نموده چنانچه [[دادرس]] حضور [[شخص]] آنان را لازم دانسته و این امر را در اخطاریه تصریح نموده باشد، شخصاً در دادگاه حاضر شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1378848|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> شایان ذکر است که این تکلیف به حضور در جلسه، به معنای امکان [[جلب]] در صورت عدم حضور نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=469380|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1246376|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
در رویکرد فقهی بعد از اقامه | در رویکرد فقهی بعد از [[اقامه دعوی]]، طرف باید در حضور [[قاضی]] حاضر شود و پاسخ دهد. شیخ انصاری این تکلیف را به این جهت می‌داند که لازمه احقاق [[حق]] [[مدعی]] می‌باشد. به همین ترتیب [[دادگاه]] تکلیف دارد [[مدعی علیه]] را [[احضار]] کند نه این که دعوت او، حق قاضی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد اول) (قواعد عمومی، دادرسی نخستین و اثبات دعوا)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2648568|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> | ||
= مقالات مرتبط = | |||
[[مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و فرانسه]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۴: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:جلسه دادرسی]] | [[رده:جلسه دادرسی]] | ||
[[رده:وکیل]] | |||
[[رده:حق داشتن وکیل]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۰
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: هریک از اصحاب دعوا می‌توانند به جای خود وکیل به دادگاه معرفی نمایند.
ولی در مواردی که دادرس حضور شخص خواهان یا خوانده یا هر دو را لازم بداند این موضوع در برگ اخطاریه قید می‌شود. در این صورت شخصاً مکلف به حضور خواهند بود.
پیشینه
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی، جانشین ماده ۳۴ قانون سال ۱۲۹۰ می‌باشد.[۱]
نکات توضییحی و تفسیری دکترین
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان یا خوانده را مکلف نموده چنانچه دادرس حضور شخص آنان را لازم دانسته و این امر را در اخطاریه تصریح نموده باشد، شخصاً در دادگاه حاضر شوند.[۲] شایان ذکر است که این تکلیف به حضور در جلسه، به معنای امکان جلب در صورت عدم حضور نمی‌باشد.[۳][۴]
مطالعات فقهی
در رویکرد فقهی بعد از اقامه دعوی، طرف باید در حضور قاضی حاضر شود و پاسخ دهد. شیخ انصاری این تکلیف را به این جهت می‌داند که لازمه احقاق حق مدعی می‌باشد. به همین ترتیب دادگاه تکلیف دارد مدعی علیه را احضار کند نه این که دعوت او، حق قاضی باشد.[۵]
مقالات مرتبط
مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و فرانسه
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2796748
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1378848
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 469380
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1246376
- ↑ عبداله خدابخشی. مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد اول) (قواعد عمومی، دادرسی نخستین و اثبات دعوا). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2648568