ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۵۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | * [[ماده ۵۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[ورود ثالث]]: ثالث یعنی [[شخص|شخصی]] که غیر از [[اصحاب دعوا|اصحاب دعوی]] که [[مدعی]] و [[مدعی علیه]] می‌باشند. هر گاه ثالث خود را در حاکم شدن هر یک از متداعیین [[ذی حق|ذی‌حق]] بداند می‌تواند مطابق تشریفات [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون آیین دادرسی]] وارد دعوی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346200|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[ورود ثالث]]: ثالث یعنی [[شخص|شخصی]] که غیر از [[اصحاب دعوا|اصحاب دعوی]] که [[مدعی]] و [[مدعی علیه]] می‌باشند. هر گاه ثالث خود را در حاکم شدن هر یک از متداعیین [[ذی حق|ذی‌حق]] بداند می‌تواند مطابق تشریفات [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون آیین دادرسی]] وارد [[دعوی]] شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346200|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده در قوانین سال ۱۳۱۸ و ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797076|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | این ماده در قوانین سال ۱۳۱۸ و ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797076|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 132 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | |||
تغییر جلسه دادرسی در این ماده در مفهوم [[تأخیر جلسه دادرسی|تأخیر جلسه]] به کار رفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1344748|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، [[مدیر دفتر]] باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571292|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در [[وقت نظارت]] یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619408|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455900|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> دادخواست ورود ثالث ناقص موجب اجرای این ماده نمی‌شود چراکه [[توقیف دادرسی|توقف دادرسی]] به منظور تکمیل دادخواست ناقص با فلسفه رسیدگی توأمان که تسریع در دادرسی می‌باشد سازگاری ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556084|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | تغییر جلسه دادرسی در این ماده در مفهوم [[تأخیر جلسه دادرسی|تأخیر جلسه]] به کار رفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1344748|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، [[مدیر دفتر]] باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571292|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در [[وقت نظارت]] یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619408|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455900|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> دادخواست ورود ثالث ناقص موجب اجرای این ماده نمی‌شود چراکه [[توقیف دادرسی|توقف دادرسی]] به منظور تکمیل دادخواست ناقص با فلسفه رسیدگی توأمان که تسریع در دادرسی می‌باشد سازگاری ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556084|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 132 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# پس از وصول دادخواست شخص ثالث، وقت رسیدگی به دعوای اصلی به شخص ثالث اطلاع داده می‌شود. | |||
# نسخه‌ای از دادخواست و ضمائم آن به طرفین دعوای اصلی ارسال می‌شود. | |||
# اگر زمان کافی برای رسیدگی نباشد، دادگاه می‌تواند زمان جلسه دادرسی را تغییر دهد. | |||
# تغییر زمان جلسه دادرسی به اصحاب دعوا ابلاغ می‌شود. | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
[[تکلیف خواسته مسکوت مانده در رأی]] | [[تکلیف خواسته مسکوت مانده در رأی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
[[رده:تجدید جلسه دادگاه]] | [[رده:تجدید جلسه دادگاه]] | ||
[[رده:رسیدگی به دادخواست ورود شخص ثالث]] | [[رده:رسیدگی به دادخواست ورود شخص ثالث]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0660}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۵
ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی: پس از وصول دادخواست شخص ثالث وقت رسیدگی به دعوای اصلی به وی نیز اعلام می‌گردد و نسخه‌ای از دادخواست و ضمائم آن برای طرفین دعوای اصلی ارسال می‌شود. در صورت نبودن وقت کافی به دستور دادگاه وقت جلسه دادرسی تغییر و به اصحاب دعوا ابلاغ خواهد شد.
مواد مرتبط
- ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
توضیح واژگان
ورود ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند. هر گاه ثالث خود را در حاکم شدن هر یک از متداعیین ذی‌حق بداند می‌تواند مطابق تشریفات قانون آیین دادرسی وارد دعوی شود.[۱]
پیشینه
این ماده در قوانین سال ۱۳۱۸ و ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 132 قانون آیین دادرسی مدنی
تغییر جلسه دادرسی در این ماده در مفهوم تأخیر جلسه به کار رفته‌است.[۳] در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، مدیر دفتر باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.[۴] بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در وقت نظارت یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.[۵][۶] دادخواست ورود ثالث ناقص موجب اجرای این ماده نمی‌شود چراکه توقف دادرسی به منظور تکمیل دادخواست ناقص با فلسفه رسیدگی توأمان که تسریع در دادرسی می‌باشد سازگاری ندارد.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 132 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- پس از وصول دادخواست شخص ثالث، وقت رسیدگی به دعوای اصلی به شخص ثالث اطلاع داده می‌شود.
- نسخه‌ای از دادخواست و ضمائم آن به طرفین دعوای اصلی ارسال می‌شود.
- اگر زمان کافی برای رسیدگی نباشد، دادگاه می‌تواند زمان جلسه دادرسی را تغییر دهد.
- تغییر زمان جلسه دادرسی به اصحاب دعوا ابلاغ می‌شود.
مقالات مرتبط
تکلیف خواسته مسکوت مانده در رأی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 346200
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797076
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1344748
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571292
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619408
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 455900
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556084