ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': هر کس می‌تواند در مورد هر ادعایی از دادگاه نخستین | '''ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': هر کس می‌تواند در مورد هر [[ادعا|ادعایی]] از [[دادگاه نخستین]] بطور کتبی [[درخواست]] نماید که طرف او را برای [[سازش]] دعوت کند. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* [[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۲ قانون شوراهای حل اختلاف]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این | مفاد این ماده، مشابه [[ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797532|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
با توجه به این ماده دادگاه می‌تواند بدون در نظر گرفتن صلاحیت محلی به درخواست طرفین اقدام به تنظیم سازش نامه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4964824|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=کریمی|نام۲=مهدی|نام خانوادگی۲=شریفی|چاپ=1}}</ref> | عبارت «هر ادعایی» منصرف به [[دعوای حقوقی|دعاوی حقوقی]] است زیرا تنها در مورد دعاوی حقوقی می‌تواند [[گزارش اصلاحی]] تنظیم نمود. البته اگر رضایت یا گذشتی نسبت به [[شکایت]] کیفری در [[دادگاه حقوقی]] صورت گیرد در [[دادگاه کیفری]] قابل استناد می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=467724|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557480|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که طرفین می‌توانند بدون توجه به میزان [[خواسته]] دعوا از [[شورای حل اختلاف|شوراهای حل اختلاف]] درخواست سازش نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557492|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> همچنین، شایان ذکر است موضوعات مدنی که دارای احکام خاص می‌باشند مشمول این ماده نمی‌شوند مگر اینکه مورد تأیید و امضای [[دادگاه]] قرار گیرند مانند [[توافق]] به [[طلاق]] که دارای قانون خاص است و بدون صدور [[گواهی عدم امکان سازش]] یا حکم طلاق از طرف دادگاه اثر حقوقی نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1249324|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | |||
با توجه به این ماده دادگاه می‌تواند بدون در نظر گرفتن [[صلاحیت محلی]] به [[درخواست]] طرفین اقدام به تنظیم [[سازش نامه]] نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4964824|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=کریمی|نام۲=مهدی|نام خانوادگی۲=شریفی|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 1309/95/7 مورخ 1395/06/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
== منابع | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:سازش و درخواست آن]] | [[رده:سازش و درخواست آن]] | ||
[[رده:سازش]] | |||
[[رده:تکالیف دادگاه نخستین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۷
ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی: هر کس می‌تواند در مورد هر ادعایی از دادگاه نخستین بطور کتبی درخواست نماید که طرف او را برای سازش دعوت کند.
مواد مرتبط
- ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۲ قانون شوراهای حل اختلاف
پیشینه
مفاد این ماده، مشابه ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ می‌باشد.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
عبارت «هر ادعایی» منصرف به دعاوی حقوقی است زیرا تنها در مورد دعاوی حقوقی می‌تواند گزارش اصلاحی تنظیم نمود. البته اگر رضایت یا گذشتی نسبت به شکایت کیفری در دادگاه حقوقی صورت گیرد در دادگاه کیفری قابل استناد می‌باشد.[۲][۳] نکته‌ی دیگر آن که طرفین می‌توانند بدون توجه به میزان خواسته دعوا از شوراهای حل اختلاف درخواست سازش نمایند.[۴] همچنین، شایان ذکر است موضوعات مدنی که دارای احکام خاص می‌باشند مشمول این ماده نمی‌شوند مگر اینکه مورد تأیید و امضای دادگاه قرار گیرند مانند توافق به طلاق که دارای قانون خاص است و بدون صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق از طرف دادگاه اثر حقوقی نخواهد داشت.[۵]
نکات توضیحی
با توجه به این ماده دادگاه می‌تواند بدون در نظر گرفتن صلاحیت محلی به درخواست طرفین اقدام به تنظیم سازش نامه نماید.[۶]
رویه های قضایی
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797532
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 467724
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557480
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557492
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1249324
- ↑ حسین کریمی و مهدی شریفی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4964824