ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از وصول دادخواست شخص ثالث وقت رسیدگی به دعوای اصلی به وی نیز اعلام می‌گردد و | '''ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': پس از وصول [[دادخواست]] [[شخص ثالث]] وقت رسیدگی به [[دعوا|دعوای]] اصلی به وی نیز اعلام می‌گردد و نسخه‌ای از [[دادخواست]] و ضمائم آن برای [[اصحاب دعوا|طرفین دعوای]] اصلی ارسال می‌شود. در صورت نبودن وقت کافی به [[دستور دادگاه]] وقت [[جلسه دادرسی]] تغییر و به [[اصحاب دعوا]] [[ابلاغ]] خواهد شد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۵۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
ورود ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند | [[ورود ثالث]]: ثالث یعنی [[شخص|شخصی]] که غیر از [[اصحاب دعوا|اصحاب دعوی]] که [[مدعی]] و [[مدعی علیه]] می‌باشند. هر گاه ثالث خود را در حاکم شدن هر یک از متداعیین [[ذی حق|ذی‌حق]] بداند می‌تواند مطابق تشریفات [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون آیین دادرسی]] وارد [[دعوی]] شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346200|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۳: | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، مدیر دفتر باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571292|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در وقت نظارت یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی | تغییر جلسه دادرسی در این ماده در مفهوم [[تأخیر جلسه دادرسی|تأخیر جلسه]] به کار رفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1344748|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، [[مدیر دفتر]] باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571292|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در [[وقت نظارت]] یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619408|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455900|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> دادخواست ورود ثالث ناقص موجب اجرای این ماده نمی‌شود چراکه [[توقیف دادرسی|توقف دادرسی]] به منظور تکمیل دادخواست ناقص با فلسفه رسیدگی توأمان که تسریع در دادرسی می‌باشد سازگاری ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556084|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
[[تکلیف خواسته مسکوت مانده در رأی]] | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:دادرسی نخستین]] | |||
[[رده:امور اتفاقی]] | |||
[[رده:ورود ثالث]] | |||
[[رده:وارد ثالث]] | |||
[[رده:تجدید جلسه دادگاه]] | |||
[[رده:رسیدگی به دادخواست ورود شخص ثالث]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۸
ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی: پس از وصول دادخواست شخص ثالث وقت رسیدگی به دعوای اصلی به وی نیز اعلام می‌گردد و نسخه‌ای از دادخواست و ضمائم آن برای طرفین دعوای اصلی ارسال می‌شود. در صورت نبودن وقت کافی به دستور دادگاه وقت جلسه دادرسی تغییر و به اصحاب دعوا ابلاغ خواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
ورود ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند. هر گاه ثالث خود را در حاکم شدن هر یک از متداعیین ذی‌حق بداند می‌تواند مطابق تشریفات قانون آیین دادرسی وارد دعوی شود.[۱]
پیشینه
این ماده در قوانین سال ۱۳۱۸ و ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
تغییر جلسه دادرسی در این ماده در مفهوم تأخیر جلسه به کار رفته‌است.[۳] در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که امکان ابلاغ نسخه دوم دادخواست ورود ثالث برای طرفین دعوی یا ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث نمی‌باشد، با صدور دستور دادگاه، مدیر دفتر باید وقت رسیدگی دعوای اصلی را به وقت دیگری موکول کند.[۴] بدیهی است در صورتی که دادخواست ورود ثالث در زمانی واصل شود که پرونده اصلی فاقد وقت رسیدگی باشد (در وقت نظارت یا در انتظار حلول وقت نظارت باشد) اجرای قسمت اول این ماده ممکن نبوده و مدیر دفتر باید دادخواست ورود ثالث و پرونده اصلی را به نظر دادگاه رسانده تا دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر نماید.[۵][۶] دادخواست ورود ثالث ناقص موجب اجرای این ماده نمی‌شود چراکه توقف دادرسی به منظور تکمیل دادخواست ناقص با فلسفه رسیدگی توأمان که تسریع در دادرسی می‌باشد سازگاری ندارد.[۷]
مقالات مرتبط
تکلیف خواسته مسکوت مانده در رأی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 346200
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797076
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1344748
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571292
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619408
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 455900
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556084