ماده ۳۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رویه قضایی)
(افزودن رویه قضایی)
خط ۱۸: خط ۱۸:
* [[رای دادگاه درباره ادله اثبات نفی ولد (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۰۰۶۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ادله اثبات نفی ولد (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۰۰۶۰)]]
* [[رای دادگاه درباره استرداد دادخواست تجدیدنظرخواهی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۱۷۲۴)]]
* [[رای دادگاه درباره استرداد دادخواست تجدیدنظرخواهی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۱۷۲۴)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش نظریه پزشکی قانونی در دعوای نفی نسب (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۴۳۴)]]


== انتقادات ==
== انتقادات ==

نسخهٔ ‏۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۹

ماده ۳۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی: مهلت درخواست فرجام خواهی برای اشخاص ساکن ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج دو ماه می‌باشد.

توضیح واژگان

مهلت قانونی: به مدت زمان قانونی اطلاق می‌گردد که پس از انقضای آن و بدون ایراد خوانده قرار رد دعوی صادر می‌گردد.[۱]

مرور زمان: عبارت از گذشتن مدتی است که به موجب قانون پس از آن دعوی شنیده نمی‌شود.[۲]

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0[۳] و همچنین ماده ۵۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۴] رعایت مسافت در قانون جدید حذف شده‌است زیرا ارتباطات گسترده و آسان می‌باشد.[۵]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در این ماده مهلت فرجام خواهی در ارتباط با افرادی مطرح شده‌است که می‌خواهند از حق خود مبنی بر فرجام خواستن از رای دادگاه استفاده کنند.[۶][۷] این مهلت برای افراد ساکن ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج دوماه می‌باشد[۸]، در صورتی که موکل مقیم خارج از کشور باشد اما وکیل در ایران اقامت داشته باشد، به نظر می‌رسد مهلت فرجام خواهی بیست روز خواهد بود.[۹]

رویه قضایی

انتقادات

این ماده دارای اشکال عبارتی است، عبارت «درخواست فرجام خواهی» دارای یک واژه زاید است. درخواست فرجام به معنای فرجام خواهی و فرجام خواهی به معنای درخواست فرجام است و لذا واژه درخواست در این عبارت اضافی است.[۱۰]

مناسب بود در مورد فرجام خواهی از آرای غیابی نیز مقرراتی پیش‌بینی شود.[۱۱]

مقالات مرتبط

منابع:

  1. فرزانه سریر. مجموعه نکات طبقه بندی شده موضوعی آیین دادرسی مدنی 1241 نکته. چاپ 2. مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1477508
  2. بهرام بهرامی. حقوق تجارت کاربردی. چاپ 3. نگاه بینه، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2181420
  3. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799124
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563896
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563900
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575492
  7. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3974244
  8. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575496
  9. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3974268
  10. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3974240
  11. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563904