ماده ۴۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی: ادعای جعل و تزویر در سند بدون تعیین عامل آن یا در صورتی که تعقیب وی به جهتی از جهات قانونی ممکن نباشد مشمول ماده قبل نمی‌باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• داوری: داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده‌است و در اصطلاح می‌توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوا تعریف نمود.

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۷۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۲۹۰ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

استثنائات ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی، در ماده ۴۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی ذکر شده‌است. لذا، در صورتی که ادعای جعل و تزویر بدون تعیین عامل در سندی مطرح شد یا در صورتی که تعقیب وی به جهتی از جهات قانونی ممکن نباشد؛ داور این امکان را دارد که با تعیین کارشناس یا از راه‌هایی که مقتضی بداند به این ادعا رسیدگی کند. شایان ذکر است «مواردی که جعل قابل تعقیب کیفری نمی‌باشد، عبارتست از اینکه عامل جعل و تزویر، صغیر، سفیه یا مجنون باشد یا فوت یا مفقود الاثر شده باشد». همچنین با توجه به مفهوم ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی، در این مورد نیز با تعیین کارشناس، مدت داوری تا روشن شدن نتیجهٔ رسیدگی داور نسبت به اصالت سند متوقف می‌ماند.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اثر تسلیم رای داور خارج از مهلت داوری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۳۰۶۰۱۰۶۴)

مقالات مرتبط

• حمایت دادگاه های ملی از دیوان های داوری خارجی در تحصیل ادله