ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن لینک به رویه قضایی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
* [[دخالت مساعدتی دادگاه در داوری؛ مبانی و مصادیق]] | * [[دخالت مساعدتی دادگاه در داوری؛ مبانی و مصادیق]] | ||
* [[مبانی نظری اصل استقلال موافقت‌نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی]] | * [[مبانی نظری اصل استقلال موافقت‌نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی]] | ||
* [[مداخلة دادگاه در تعیین داور، آسیب شناسی قانون، رویة قضایی و ارائة الگو]] | |||
== منابع: == | == منابع: == | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱
ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی: درمواردی که طرفین معامله یا قرارداد متعهد به معرفی داور شده ولی داور یا داوران خود را معین نکرده باشند و در موقع بروز اختلاف نخواهند و یا نتوانند در معرفی داور اختصاصی خود اقدام و یا در تعیین داور ثالث تراضی نمایند و تعیین داور به دادگاه یا شخص ثالث نیز محول نشده باشد، یک طرف می‌تواند داور خود را معین کرده به وسیله اظهارنامه رسمی به طرف مقابل معرفی و درخواست تعیین داور نماید و یا نسبت به تعیین داور ثالث تراضی کند. دراین صورت طرف مقابل مکلف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه داور خود را معرفی و یا در تعیین داور ثالث تراضی نماید. هرگاه تا انقضای مدت یادشده اقدام نشود، ذی‌نفع می‌تواند حسب مورد برای تعیین داور به دادگاه مراجعه کند.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
داور اختصاصی: داور یا داورانی که برگزیده یک طرف قرارداد داوری یا دعوی باشد.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در مواردی که حق انتخاب داور به ثالث داده شده باشد، و ثالث از انتخاب داور امتناع نماید، طرفین می‌توانند توسط دادگاه یا با اراده خود داور را تعیین نمایند، در این فرض نیازی به ارسال اظهارنامه نمی‌باشد.[۲] تعیین داور و اطلاع آن به طرف مقابل صرفاً از طریق اظهارنامه مشمول مهلت ۱۰ روزه مقرر در این ماده و ماد ۵۶۰ برای طرف مقابل می‌شود.[۳] همچنین در مورد عده داوران قانون ساکت بوده و صرفاً نشانه‌هایی مبنی بر این که حداکثر تعداد داوران باید سه نفر باشند، وجود دارد. اگرچه به نظر می‌رسد با توجه به مواد داوری آیین دادرسی مدنی و همچنین ماده ۱۰ قانون داوری تجاری بین‌المللی تعیین بیش از سه نفر و حتی با عده زوج منع قانونی ندارد.[۴]
اثر فوت یا استعفاء داور بر اعتبار شرط داوری
در مواردی که مقرر گردیده‌است حل اختلاف به یک نفر داور ارجاع شود با توافق طرفین قرارداد بر حل اختلافات از طریق داوری شخص معین، اگر داور فوت کرده یا استعفا بدهد، موافقت نامه و شرط داوری کما فی السابق دارای اعتبار هست در نتیجه طرفین نمی توانند ارتجالا برای حل و فصل اختلاف به دادگاه مراجعه نمایند زیرا این امر برخلاف تراضی و اصل حاکمیت اراده است . بنابراین بر اساس ماده 460 قانون آیین دادرسی مدنی، یک طرف می‌تواند داور خود را معین کرده و به وسیله اظهارنامه رسمی به طرف مقابل معرفی و درخواست تعیین داور نماید و یا نسبت به تعیین داور ثالث تراضی کند. دراین صورت طرف مقابل مکلف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه داور خود را معرفی و یا در تعیین داور ثالث تراضی نماید. هرگاه تا انقضای مدت یادشده اقدام نشود، ذی‌نفع می‌تواند حسب مورد برای تعیین داور به دادگاه مراجعه کند.[۵]
رویه قضایی
مقالات مرتبط
- مفهوم و ماهیت داوری با اختیار صلح
- داوری چندجانبه در اختلافات درون‌شرکتی
- ترفندهای چریکی در داوری و راهکارهای مقابله با آن
- دخالت مساعدتی دادگاه در داوری؛ مبانی و مصادیق
- مبانی نظری اصل استقلال موافقت‌نامه داوری از قرارداد اصلی در حقوق تطبیقی
- مداخلة دادگاه در تعیین داور، آسیب شناسی قانون، رویة قضایی و ارائة الگو
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330144
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576440
- ↑ عباس کریمی و حمیدرضا پرتو. حقوق داوری داخلی. چاپ 2. دادگستر، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4798832
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1257408
- ↑ رای دادگاه درباره اثر فوت یا استعفاء داور بر اعتبار شرط داوری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۳۰۰۸۱۰)