ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه دادگاه احراز نماید که دعوای ثالث به منظور تبانی یا تأخیر رسیدگی است یا رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ثالث نمی‌باشد دعوای ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نموده به هریک جداگانه رسیدگی می‌کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند.

پیشینه

این ماده جانشین قسمت دوم ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 می‌باشد که به طرفین دعوی اصلی اجازه داده بود تا نسبت به دادخواست ورود ثالث ایراد مطرح نمایند.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دعوای ورود ثالث از انواع دعوای طاری و با ویژگی‌های عمومی آن دعاوی می‌باشد. در صورتی که رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای وارد ثالث نباشد یا اینکه به منظور تبانی با یکی از طرفین دعوا یا تأخیر در رسیدگی به دعوا باشد، با تفکیک نمودن دعوا دادگاه به هر دعوا جداگانه رسیدگی می‌نماید. در دعوای ورود ثالث تبعی چون ثالث برای خود مستقلاً حقی قائل نیست با وجود شرایط دادگاه توامان رسیدگی کرده و در غیر اینصورت قرار رد دعوی ورود ثالث تبعی را صادر می‌نماید. نکته‌ی دیگر آن که طرح ایراد به دعوای ورود ثالث در ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 پیش‌بینی شده بود که حذف گردیده‌است اما حذف این مورد، تکلیف دادگاه جهت احراز شرایط اقامه دعوای ورود ثالث را رد نمی‌نماید.

انتقادات

قراری با عنوان تفکیک دعاوی در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی نشده‌است و رویه قضایی نیز عملی با این عنوان نشناخته‌است و در عمل به صورت تصمیم اداری با آن برخورد می‌شود.

مقالات مرتبط

تفکیک دعاوی در دادرسی مدنی

اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت