ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:دادگاه صالح در تجدیدنظرخواهی using HotCat) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:آرای قابل تجدیدنظر]] | [[رده:آرای قابل تجدیدنظر]] | ||
[[رده:دادگاه صالح در تجدیدنظرخواهی]] |
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۲
ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی: مرجع تجدیدنظر آرای دادگاههای عمومی وانقلاب هر حوزه ای، دادگاه تجدیدنظر مرکز همان استان میباشد.
توضیح واژگان
- تجدید نظر: مقصود از تجدید نظر، قضاوت کردن مجدد رای قطعی صادر شدهاست.[۱]
- حوزه قضایی دادگاه تجدیدنظر: عبارت است از حوزه قضایی استانی که بجز شهرستان مرکز استان دادگاه تجدیدنظر، دیگر شهرستانهای غیر مرکز آن دادگاه را نیز دربردارد.[۲]
پیشینه
این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سالهای ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشتهاست.[۳] همچنین، شایان ذکر است که ماده ۴ قانون اصلاح پاره از قوانین دادگستری مصوب ۱۳۵۶ مقرر میداشت:«رسیدگی پژوهشی نسبت به آرای قابل پژوهش دادگاههای نخستین در صلاحیت دادگاههای استان است».[۴]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
منظور از حوزه در ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی، حوزه قضایی است که قسمتی از استان را تشکیل میدهد.[۵] در مرکز هر استان، دادگاه تجدیدنظر به تعداد مورد نیاز متشکل از یک نفر رئیس و دو عضو مستشار به منظور تجدیدنظر در آرای صادره از دادگاههای عمومی و انقلاب تشکیل شدهاست.[۶] نکتهی دیگر آن که تجدید نظر برخلاف واخواهی جنبه عدولی نداشته بلکه جنبه تصحیحی دارد. منظور از تصحیحی بودن تجدیدنظر این است که رأی دادگاه تالی را مورد بررسی قرار داده، چنانچه حکم صحیحاً صادر شده باشد آن را استوار میکند و الا با فسخ حکم دادگاه تالی، رأی دیگری صادر مینماید.[۷]
مطالعات فقهی
در فقه گفته شدهاست که میتوان چند قاضی را به شرط اتفاق نظر آنها نصب کرد و اگر اختلافی بین آنها به وجود آید، به شخص دیگری مانند امام مراجعه میکنند تا موضوع حل شود.[۸]
رویههای قضایی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره رابطه بذل مهریه و عسر و حرج (دادنامه شماره ۱۴۰۱۰۶۳۹۰۰۰۰۴۵۹۲۶۰)
منابع
- ↑ هادی طیبی. بررسی تطبیقی تجدیدنظر احکام کیفری در حقوق ایران و انگلستان. دانشگاه شهید بهشتی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4187004
- ↑ عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3776492
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. قواعد فقه (جلد اول) (بخش حقوق خصوصی). چاپ 2. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 278808
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 562424
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3896392
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573968
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاههای عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم). چاپ 11. جهاد دانشگاهی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265232
- ↑ عبداله خدابخشی. مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد دوم) (دلایل اثبات، تصمیم دادگاه، رسیدگی تجدیدنظر و فوقالعاده، داوری و خسارات دادرسی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2617556