ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه بین داور و اصحاب دعوا قراردادی درخصوص میزان حق‌الزحمه منعقد شده باشد، برابر قرارداد عمل خواهد شد.
توضیح واژگان
حق‌الزحمه: مزد و اجرت کار صاحبان حرفه‌های مختلف مانند داوری و پزشکی.[۱]
پیشینه
مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۶۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی نشده بود.[۲] ماده ۶۷۴ قانون سابق قرارداد بین اصحاب دعوا و داوران در مورد حق‌الزحمه را تا سقف معینی معتبر می‌دانست.[۳]
رویه های قضایی
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
چنانچه طرفین در خصوص هزینه‌های داوری توافقی به عمل آورده باشند توافق معتبر است واگر طرفین موافقت کرده باشند که میزان اجرت داوری یا سهم هر یک توسط خود داور معین شود بر همان اساس عمل می‌شود[۴] همچنین حکم این ماده در مورد ارجاع به داوری در خارج از دادگاه نیز قابل اعمال می‌باشد.[۵]
مقالات مرتبط
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 328812
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2800336
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4021960
- ↑ عباس کریمی و حمیدرضا پرتو. حقوق داوری داخلی. چاپ 2. دادگستر، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4784408
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 566420