ماده ۲۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۶ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (←‏مقالات مرتبط)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورت لزوم تکمیل تحقیقات یا اخذ توضیح از کارشناس، دادگاه موارد تکمیل و توضیح را در صورت مجلس منعکس و به کارشناس اعلام و کارشناس را برای ادای توضیح دعوت می‌نماید. درصورت عدم حضور، کارشناس جلب خواهد شد. هر گاه پس از اخذ توضیحات، دادگاه کارشناسی را ناقص تشخیص دهد، قرار تکمیل آن را صادر و به همان کارشناس یا کارشناس دیگر محول می‌نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

کارشناسی: تحقیقی است که دادگاه، به منظور تمییز حق یا تمهید مقدمات آن به عهده شخص صلاحیت داری به نام کارشناس قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که اطلاعات فنی و علمی یا حرفه ای لازم را که در دسترس دادگاه نیست در اختیار دادرس قرار دهد یا استنباط و اعتقاد خود را از قراین فنی و علمی بیان کند.[۱]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در صورتی که نظریه کارشناس دارای تعارض شکلی باشد به گونه‌ای که جز خود کارشناس کسی نتواند رفع تعارض نماید، دادگاه کارشناس را برای ادای توضیحات دعوت و در صورت عدم حضور، ایشان را جلب می‌نماید.[۲][۳] شایان ذکر است که اخذ توضیح از کارشناس بر اساس ماده ۲۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی این امر تنها توسط دادگاه ممکن می‌باشد.[۴] نکته‌ی دیگر آن که قرار تکمیلی مندرج در این ماده اصولاً به همان کارشناس محول می‌شود اما هزینه‌ی آن باید پرداخت گردد.[۵] صدور قرار تکمیلی نیازمند اعتراض اصحاب دعوا نمی‌باشد.[۶]

مصادیق و نمونه‌ها

منظور از تعارض شکلی موجود در نظریه کارشناس مانند آن است که در نظر کارشناسی اظهار نظر شده که خوانده زمین خواهان را به ابعاد ۵در۵ متر و به میزان ۲۰ متر تصرف کرده‌است؛ با توجه به ابهام بین ابعاد و نتیجه آن، چاره ای نیست جز کارشناس جهت ادای توضیح حاضر شود.[۷]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی). چاپ 1. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1089016
  2. عبدالمجید مرتضوی. آیین دادرسی مدنی عمومی (جلد دوم) (با تکیه بر دفاع خوانده). جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5132244
  3. عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1226656
  4. مجید غمامی و حسن محسنی. آیین دادرسی مدنی فراملی. چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2104472
  5. عبدالمجید مرتضوی. آیین دادرسی مدنی عمومی (جلد دوم) (با تکیه بر دفاع خوانده). جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5132264
  6. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1253596
  7. عبدالمجید مرتضوی. آیین دادرسی مدنی عمومی (جلد دوم) (با تکیه بر دفاع خوانده). جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5132244