ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی: مرجع تجدیدنظر آرای دادگاه‌های عمومی وانقلاب هر حوزه ای، دادگاه تجدیدنظر مرکز همان استان می‌باشد.


مواد مرتبط

توضیح واژگان

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است.[۳] همچنین، شایان ذکر است که ماده ۴ قانون اصلاح پاره از قوانین دادگستری مصوب ۱۳۵۶ مقرر می‌داشت:«رسیدگی پژوهشی نسبت به آرای قابل پژوهش دادگاه‌های نخستین در صلاحیت دادگاه‌های استان است».[۴]

نکات تفسیری دکترین

منظور از حوزه در ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی، حوزه قضایی است که قسمتی از استان را تشکیل می‌دهد.[۵] در مرکز هر استان، دادگاه تجدیدنظر به تعداد مورد نیاز متشکل از یک نفر رئیس و دو عضو مستشار به منظور تجدیدنظر در آرای صادره از دادگاه‌های عمومی و انقلاب تشکیل شده‌است.[۶] نکته‌ی دیگر آن که تجدید نظر برخلاف واخواهی جنبه عدولی نداشته بلکه جنبه تصحیحی دارد. منظور از تصحیحی بودن تجدیدنظر این است که رأی دادگاه تالی را مورد بررسی قرار داده، چنانچه حکم صحیحاً صادر شده باشد آن را استوار می‌کند و الا با فسخ حکم دادگاه تالی، رأی دیگری صادر می‌نماید.[۷]

سوابق و مستندات فقهی

در فقه گفته شده‌است که می‌توان چند قاضی را به شرط اتفاق نظر آن‌ها نصب کرد و اگر اختلافی بین آن‌ها به وجود آید، به شخص دیگری مانند امام مراجعه می‌کنند تا موضوع حل شود.[۸]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. مرجع تجدیدنظر برای آرای دادگاه‌های عمومی و انقلاب مشخص شده است.
  2. دادگاه تجدیدنظر در مرکز همان استانی است که دادگاه عمومی یا انقلاب در آن قرار دارد.
  3. حوزه مکانی دادگاه تجدیدنظر متعلق به همان استان است.
  4. این ماده قانونی به ساختار دادرسی‌های تجدیدنظر و مکانیزم بررسی مجدد آرای دادگاه‌ها می‌پردازد.

رویه های قضایی

منابع

  1. هادی طیبی. بررسی تطبیقی تجدیدنظر احکام کیفری در حقوق ایران و انگلستان. دانشگاه شهید بهشتی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4187004
  2. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3776492
  3. آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. قواعد فقه (جلد اول) (بخش حقوق خصوصی). چاپ 2. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 278808
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 562424
  5. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3896392
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573968
  7. سیدمحسن صدرزاده افشار. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم). چاپ 11. جهاد دانشگاهی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265232
  8. عبداله خدابخشی. مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد دوم) (دلایل اثبات، تصمیم دادگاه، رسیدگی تجدیدنظر و فوق‌العاده، داوری و خسارات دادرسی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2617556