ماده ۱۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی: درخواست تأمین درصورتی پذیرفته می‌شود که میزان خواسته معلوم یا عین معین باشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

عین معین: عین معین در مقابل عین کلی می‌باشد که وجود خارجی ندارد بلکه در ذمه می‌باشد اما عین معین وجود خارجی دارد و در خارج موجود است مانند اتومبیل.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 113 قانون آیین دادرسی مدنی

در خصوص ماده فوق، باید توجه داشت که اولاً، لازمه پذیرفته شدن درخواست تأمین خواسته این است که خواسته آن معلوم و مشخص باشد یا خواسته عین معین باشد.[۲][۳] ثانیاً، منظور از معلوم بودن میزان خواسته این است که خواسته مستقیماً قابل ارزیابی به پول باشد.[۴] ثالثاً، به نظر می‌رسد با توجه به مواد ۲۳۱ و ۲۳۲ قانون مدنی، زمانی که خواسته تعهد به انجام عمل باشد و یا تعهد خودداری از عملی باشد، می‌توان با ارزیابی خسارت ناشی از عدم انجام این تعهد، از دادگاه تقاضای تأمین خواسته نمود.[۵]

نکات توضیحی ماده 113 قانون آیین دادرسی مدنی

معیار اندازه‌گیری (معلوم بودن) می‌تواند، وزن (صد کیلو گندم یا طلا)، شمارش (صد سکه بهار آزادی) و مانند آن باشد.[۶]

مصادیق و نمونه ها

  1. در صورتی که خواسته مقدار نامعلومی پارچه یا طلا یا گندم باشد، صدور قرار تأمین خواسته به علت معلوم نبودن خواسته ممکن نیست.[۷]
  2. در دعوای مطالبه اجرت المثل یا سهم الارث می‌توان درخواست صدور قرار تأمین نمود.[۸]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 113 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. درخواست تأمین باید دارای میزان خواسته‌ای مشخص باشد.
  2. در مواردی که موضوع خواسته عین معین است، درخواست تأمین پذیرفته می‌شود.
  3. تعیین دقیق میزان خواسته یا ویژگی‌های عین معین برای قبول درخواست تأمین ضروری است.
  4. درخواست تأمین بدون تعیین میزان یا مشخص کردن عین معین قابل قبول نیست.
  5. ماده بر اهمیت وضوح و قطعیت در بیان خواسته یا موضوع تأکید دارد.

رویه های قضایی

منابع

  1. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 555460
  2. علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619044
  3. عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1551308
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 555484
  5. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1247088
  6. مجتبی جهانیان. تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5300960
  7. مهرداد افضلی. خود آموز و راهنمای آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. طرح نوین اندیشه، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1605716
  8. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 555484