ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Hossein dk (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[شخص ثالث]]: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[شخص ثالث]]: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد ماده فوق، در [[ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556192|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | مفاد ماده فوق، در [[ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556192|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 136 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | |||
در این ماده، تقدیم [[دادخواست]] [[جلب شخص ثالث|جلب ثالث]] توأم با دادخواست [[واخواهی]] از [[حکم غیابی]] تجویز شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که منظور از معترض‌علیه در این ماده، واخوانده‌ی دعوای واخواهی است نه خوانده‌ی دادخواست جلب ثالث.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470444|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که محکوم‌علیه غیابی نمی‌تواند در زمان واخواهی مبادرت به طرح دعوای جلب ثالث نماید بدون این که از حکم غیابی واخواهی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556212|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | در این ماده، تقدیم [[دادخواست]] [[جلب شخص ثالث|جلب ثالث]] توأم با دادخواست [[واخواهی]] از [[حکم غیابی]] تجویز شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که منظور از معترض‌علیه در این ماده، واخوانده‌ی دعوای واخواهی است نه خوانده‌ی دادخواست جلب ثالث.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470444|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که محکوم‌علیه غیابی نمی‌تواند در زمان واخواهی مبادرت به طرح دعوای جلب ثالث نماید بدون این که از حکم غیابی واخواهی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556212|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه ها == | |||
== مصادیق و | |||
جلب [[مضمون عنه]] در [[دادگاه]] از مصادیق جلب ثالث می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=114992|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | جلب [[مضمون عنه]] در [[دادگاه]] از مصادیق جلب ثالث می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=114992|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[دعوای‌اضافی]] | * [[دعوای‌اضافی]] | ||
* [[اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت]] | * [[اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت]] | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 136 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# محکوم‌علیه غیابی می‌تواند درخواست جلب شخص ثالث دهد. | |||
# دادخواست جلب شخص ثالث باید با دادخواست اعتراض تواماً تسلیم شود. | |||
# معترض علیه در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض می‌تواند جهات و دلایل خود را اظهار کند. | |||
# معترض علیه تا سه روز فرصت دارد دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه کند. | |||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
[[نظریه شماره 1362/95/7 مورخ 1395/06/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 1362/95/7 مورخ 1395/06/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۴: | ||
[[رده:اولین جلسه دادرسی]] | [[رده:اولین جلسه دادرسی]] | ||
[[رده:شرایط دادخواست جلب شخص ثالث]] | [[رده:شرایط دادخواست جلب شخص ثالث]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0680}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۵
ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: محکوم‌علیه غیابی در صورتی که بخواهد درخواست جلب شخص ثالث را بنماید، باید دادخواست جلب را با دادخواست اعتراض تواماً به دفتر دادگاه تسلیم کند، معترض علیه نیز حق دارد در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض، جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه نماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا قرارداد نمی‌باشد، خواه قائم مقام باشد خواه نه.[۱]
پیشینه
مفاد ماده فوق، در ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 پیش‌بینی شده بود.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 136 قانون آیین دادرسی مدنی
در این ماده، تقدیم دادخواست جلب ثالث توأم با دادخواست واخواهی از حکم غیابی تجویز شده است.[۳] شایان ذکر است که منظور از معترض‌علیه در این ماده، واخوانده‌ی دعوای واخواهی است نه خوانده‌ی دادخواست جلب ثالث.[۴] از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که محکوم‌علیه غیابی نمی‌تواند در زمان واخواهی مبادرت به طرح دعوای جلب ثالث نماید بدون این که از حکم غیابی واخواهی کند.[۵]
مصادیق و نمونه ها
جلب مضمون عنه در دادگاه از مصادیق جلب ثالث می‌باشد.[۶]
مقالات مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 136 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- محکوم‌علیه غیابی می‌تواند درخواست جلب شخص ثالث دهد.
- دادخواست جلب شخص ثالث باید با دادخواست اعتراض تواماً تسلیم شود.
- معترض علیه در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض می‌تواند جهات و دلایل خود را اظهار کند.
- معترض علیه تا سه روز فرصت دارد دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه کند.
رویه های قضایی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 332868
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556192
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456020
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470444
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556212
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 114992