ماده ۲۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بعد از | بعد از صدور [[قرار اتیان سوگند]]، در صورتی که [[شخص|شخصی]] که باید [[سوگند]] یاد کند حاضر باشد، [[دادگاه]] در همان جلسه سوگند می‌دهد و در صورت عدم حضور تعیین وقت نموده، [[اصحاب دعوا|طرفین]] را دعوت می‌کند. اگر کسی که باید سوگند یادکند بدون [[عذر موجه]] حاضر نشود یا بعد از حضور از سوگند امتناع نماید [[نکول از حلف|نکول]] محسوب و دادگاه اتیان سوگند را به طرف دعوا رد می‌کند و با اتیان سوگند، [[حکم]] صادر خواهد شد وگرنه دعوا ساقط می‌گردد. در برگ [[احضاریه]] جهت حضور و نتیجه عدم حضور باید قید گردد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* | * [[ماده ۱۸ قانون ثبت اسناد و املاک]] | ||
* | * [[ماده ۱۹ قانون ثبت اسناد و املاک]] | ||
== توضیح | |||
سقوط | == توضیح واژگان == | ||
[[سقوط دعوا]]: یعنی زوال و نابودی [[دعوی|دعوا]] معین که در صورت صدور [[رأی قطعی|حکم قطعی]] دعوا، [[سازش]] [[اصحاب دعوا|طرفین دعوا]]، اسقاط دعوا از سوی [[مدعی]] یا [[قائم مقام]] او و یا [[اقرار]] قاطع دعوا اتفاق می‌افتد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=333280|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی ندارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560284|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798400|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560284|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798400|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
بعد از صدور قرار اتیان سوگند در صورتی که طرفین حضور داشته باشند و شخصی که باید سوگند یاد کند مهلت نخواهد و مهیای اجرای قرار باشد، در همان جلسه اتیان سوگند صورت می‌گیرد و در صورت عدم حضور دادگاه تعیین وقت می‌نماید و طرفین را برای اجرای قرار دعوت می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) ( | بعد از صدور [[قرار اتیان سوگند]] در صورتی که [[اصحاب دعوا|طرفین]] حضور داشته باشند و [[شخص|شخصی]] که باید سوگند یاد کند مهلت نخواهد و مهیای اجرای قرار باشد، در همان جلسه اتیان سوگند صورت می‌گیرد و در صورت عدم حضور [[دادگاه]] تعیین وقت می‌نماید و طرفین را برای اجرای قرار دعوت می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1181576|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> علی القاعده اصل بر این است که دادگاه نمی‌تواند جلسه‌ای را که در آن [[قرار]] صادر کرده، برای ادای سوگند [[تجدید جلسه|تجدید]] کند مگر در موارد یاد شده.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1250288|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که در صورتی که [[خواهان]] در جلسه سوگند حاضر نشود و [[خوانده]] درخواست رد قسم به وی را بنماید، نباید عدم حضور خواهان را [[نکول از حلف|نکول]] محسوب کرده و حکم به رد دعوای وی داد بلکه باید جلسه برای اتیان سوگند توسط خواهان، تجدید شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560296|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> شایان ذکر است دادگاه پس از اتیان سوگند، هر گاه سوگند در همان دادگاه اداء شده باشد و اگر با انجام نیابت باشد پس از دریافت [[صورت مجلس|صورتمجلس]] اتیان سوگند، مطالب مربوط به اجرای سوگند را در جلسه دادگاه قرائت کرده و بر اساس آن [[حکم]] صادر می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1181612|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[دلایل اثبات دعاوی مدنی در حقوق ایران و مصر و فرانسه]] | |||
* [[مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و فرانسه]] | |||
== منابع | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۸: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:رسیدگی به دلایل]] | [[رده:رسیدگی به دلایل]] | ||
[[رده:سوگند]] | |||
[[رده:حقوق اصحاب دعوا]] | |||
[[رده:تکالیف قاضی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۹
بعد از صدور قرار اتیان سوگند، در صورتی که شخصی که باید سوگند یاد کند حاضر باشد، دادگاه در همان جلسه سوگند می‌دهد و در صورت عدم حضور تعیین وقت نموده، طرفین را دعوت می‌کند. اگر کسی که باید سوگند یادکند بدون عذر موجه حاضر نشود یا بعد از حضور از سوگند امتناع نماید نکول محسوب و دادگاه اتیان سوگند را به طرف دعوا رد می‌کند و با اتیان سوگند، حکم صادر خواهد شد وگرنه دعوا ساقط می‌گردد. در برگ احضاریه جهت حضور و نتیجه عدم حضور باید قید گردد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
سقوط دعوا: یعنی زوال و نابودی دعوا معین که در صورت صدور حکم قطعی دعوا، سازش طرفین دعوا، اسقاط دعوا از سوی مدعی یا قائم مقام او و یا اقرار قاطع دعوا اتفاق می‌افتد.[۱]
پیشینه
این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی ندارد.[۲][۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
بعد از صدور قرار اتیان سوگند در صورتی که طرفین حضور داشته باشند و شخصی که باید سوگند یاد کند مهلت نخواهد و مهیای اجرای قرار باشد، در همان جلسه اتیان سوگند صورت می‌گیرد و در صورت عدم حضور دادگاه تعیین وقت می‌نماید و طرفین را برای اجرای قرار دعوت می‌نماید.[۴] علی القاعده اصل بر این است که دادگاه نمی‌تواند جلسه‌ای را که در آن قرار صادر کرده، برای ادای سوگند تجدید کند مگر در موارد یاد شده.[۵] نکته‌ی دیگر آن که در صورتی که خواهان در جلسه سوگند حاضر نشود و خوانده درخواست رد قسم به وی را بنماید، نباید عدم حضور خواهان را نکول محسوب کرده و حکم به رد دعوای وی داد بلکه باید جلسه برای اتیان سوگند توسط خواهان، تجدید شود.[۶] شایان ذکر است دادگاه پس از اتیان سوگند، هر گاه سوگند در همان دادگاه اداء شده باشد و اگر با انجام نیابت باشد پس از دریافت صورتمجلس اتیان سوگند، مطالب مربوط به اجرای سوگند را در جلسه دادگاه قرائت کرده و بر اساس آن حکم صادر می‌کند.[۷]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333280
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560284
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798400
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1181576
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1250288
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560296
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1181612