ماده ۲۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:رسیدگی به دلایل]]
[[رده:رسیدگی به دلایل]]
[[رده:تحقیق محلی]]

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹

ماده ۲۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: ترتیب استعلام و اجرای تحقیقات از اشخاص یادشده در ماده قبل به نحوی است که برای گواهان مقرر گردیده‌است. هر یک از طرفین می‌تواند مطلعین طرف دیگر را برابر مقررات جرح گواه، رد نماید.

توضیح واژگان

تحقیق محلی: عبارت است از به دست آوردن اطلاعات اهل محل در مورد امر مورد ادعا، اطلاعات اهل محل نیز در حقوق اسلام استفاضه نامیده می‌شود.[۱]

پیشینه

مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مصوب ۱۲۹۰ مشابهی ندارد، اما مشابه این ماده ذیل ماده ۴۳۱ قانون آیین دادرسی مصوب ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۲][۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در خصوص این ماده، نکات زیر حائز اهمیت است:

  1. در عمل تحقیقات از مطلعین در برگ‌های ویژه استماع گواهی گواهان تنظیم شده و به امضای آنان می‌رسد.[۴]
  2. در مورد تشریفات طرح پرسش در خصوص ماهیت امر است و نه تشریفاتی که قبل از آن باید رعایت گردد،[۵] و لذا اجرای تحقیقات نیازی به ادای سوگند ندارد.[۶]
  3. دادرس مجری قرار باید از همه شهود محلی تحقیقات کند و نمی‌تواند به شهادت برخی از آن‌ها اکتفا کند.[۷]

منابع

  1. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 472580
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798100
  3. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798104
  4. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1340752
  5. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 572988
  6. بهرام بهرامی. بایسته‌های ادله اثبات. چاپ 2. نگاه بینه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2456992
  7. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5586136