ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: قرار قبول یا رد تأمین، قابل تجدیدنظر نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی

پیشینه

این ماده جانشین ماده ۲۳۸ قانون سابق می‌باشد که در آن آمده بود «قرار قبول یا رد تأمین قابل پژوهش و فرجام نیست».

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در خصوص ماده فوق، اولاً باید توجه داشت که اعتراض به قرار موضوع ماده ۱۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی که در دادگاه صادر کننده قرار مورد رسیدگی قرار می‌گیرد با تجدید نظر خواهی از قرار موضوع ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی که در دادگاه تجدید نظر رسیدگی می‌شود تفاوت دارد. ثانیاً، قرار رد یا پذیرش تأمین خواسته در واقع از دستورات اداری دادگاه است و به همین علت امکان تجدیدنظر خواهی یا فرجام خواهی از آن‌ها ممکن نمی‌باشد. ثالثاً، این موارد مانع تجدید درخواست تأمین توسط خواهان (یا خوانده) نمی‌باشد.

انتقادات

در صورت عدم تصویب این ماده نیز موارد قابل تجدید نظر در قانون بیان شده‌است و تأمین خواسته از آن موارد نیست. به عبارت دیگر، وجود این ماده زائد است چراکه قرارهای قابل تجدیدنظر در ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی برشمرده شده‌اند.

مصادیق و نمونه‌ها

در صورتی که دادگاه شرایط صدور قرار تأمین خواسته را احراز ننماید مانند موردی که درخواست کننده ذی‌نفع نمی‌باشد، قرار رد درخواست صادر می‌کند و در هر حال این قرار قابل شکایت نمی‌باشد.

رویه‌های قضایی

• نظریه شماره 7/99/1240 مورخ 1399/09/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان عدول دادگاه از قرار تامین خواسته اصداری در فرض احراز صحیح نبودن قرار
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث اجرایی نسبت به توقیف مال به استناد قرار تأمین خواسته (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۴۰۰۴۹۴)
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث نسبت به قرار تأمین خواسته (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۲۱۶۶)
• رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اذن همسایه برای صدور پروانه پلاک افرازی(شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۹۰۳۰۰۱۱۰۶)