ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی: هیچ حکم یا قراری را نمی‌توان اجراء نمود مگر این که به صورت حضوری یا به صورت دادنامه یا رونوشت گواهی شده آن به طرفین یا وکیل آنان ابلاغ شده باشد.

نحوه ابلاغ دادنامه و رونوشت آن برابر مقررات مربوط به ابلاغ دادخواست و سایر اوراق رسمی خواهد بود.

تبصره - چنانچه رأی دادگاه غیابی بوده و محکوم علیه مجهول المکان باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار مرکز یا محلی با هزینه خواهان برای یکبار به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رأی محسوب می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲ قانون اجرای احکام مدنی

توضیح واژگان

• حکم: چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.
• قرار: در صورتی که رای دادگاه یکی از ویژگی‌های (راجع به ماهیت دعوا و قاطع بودن) نداشته باشد، قرار است.
• دادنامه: برگه چاپی ویژه‌ای است که دادگاه‌ها آرای خود را در آن پاکنویس نموده و به امضای دادرسی یا دادرسان می‌رسد.

پیشینه

مفاد این ماده ذیل ماده ۴۵۴ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی ابلاغ دادنامه با توجه به مواد آیین دادرسی مدنی خواه قانونی باشد خواه واقعی، علاوه بر اینکه مبدأ مواعد قانونی شکایت از آن دادنامه می‌باشد، اجرای رأی صادره نیز تنها پس از ابلاغ دادنامه میسر خواهد شد. نکته‌ی دیگر آن که منظور از سایر اوراق رسمی در این ماده، سایر اوراق قضایی می‌باشد چراکه نحوه‌ی ابلاغ سایر اوراق رسمی الزاماً با نحوه‌ی ابلاغ دادخواست یکسان نمی‌باشد.

نکات توضیحی

ابلاغ از طریق درج در آگهی فقط در مورد اشخاص حقیقی مجهول المکان مصداق دارد.

مقالات مرتبط

• ماهیت دستور موقت ویژگی آن در حقوق فرانسه
• نقش اطلاع مخاطب در اعتبار ابلاغ قانونی اوراق قضایی
• اصل تناسب در آیین دادرسی مدنی

رویه‌های قضایی

• نظریه شماره 7/99/552 مورخ 1399/05/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فوت خوانده در حین رسیدگی