ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 285 قانون آیین دادرسی مدنی == | == نکات تفسیری دکترین ماده 285 قانون آیین دادرسی مدنی == | ||
موضوع [[سوگند|قسم]] عبارت است از امری که مورد سوگند قرار می‌گیرد و [[موضوع قسم]] بر سه قسم است: وجود امر معین، عدم امر معین، نفی علم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=460112|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در سوگند نفی علم، عدم اطلاع بر امری موضوع سوگند قرار می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1181620|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که کسی که سوگند را یاد می‌کند باید آن را با قطع و به صورت جزم مطرح نماید و در این صورت تفاوتی ندارد که قسم خورنده مدعی باشد یا منکر، اما اگر موضوع سوگند عمل شخص دیگری غیر از یاد کننده سوگند باشد، نفی علم کفایت می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560276|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3834972|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | موضوع [[سوگند|قسم]] عبارت است از امری که مورد سوگند قرار می‌گیرد و [[موضوع قسم]] بر سه قسم است: وجود امر معین، عدم امر معین، نفی علم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=460112|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در سوگند نفی علم، عدم اطلاع بر امری موضوع سوگند قرار می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1181620|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که کسی که سوگند را یاد می‌کند باید آن را با قطع و به صورت جزم مطرح نماید و در این صورت تفاوتی ندارد که قسم خورنده مدعی باشد یا منکر، اما اگر موضوع سوگند عمل شخص دیگری غیر از یاد کننده سوگند باشد، نفی علم کفایت می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560276|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3834972|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
چنین بیان شده است که سوگند در دو مورد به کار می‌رود: گاهی برای [[اثبات]] دعواست مانند جایی که سوگند همراه با [[شهادت]] یک [[شاهد]] اقامه می‌شود و جایی که [[منکر]]، سوگند را به [[مدعی]] رد می‌کند یا حاکم سوگند را در صورت [[نکول از حلف|نکول]] منکر به مدعی رد کند یا جایی که دعوا جز از طریق اعلام مدعی قابل احراز نباشد، مورد دیگر آن است که سوگند برای نفی دعوا به کار می‌رود مانند سوگندی که منکر، یاد کرده و ادعای مدعی را رد می‌کند. در هر یک از این دو حالت (یعنی سوگند برای اثبات دعوا یا رد دعوا) یا موضوع سوگند، عمل اتیان کننده سوگند می‌باشد یا عمل شخص دیگری می‌باشد بنابراین چهار نوع سوگند بدست می‌آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در قواعد فقه مدنی و جزایی (جلد سوم) (ترجمه و شرح العناوین)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3525952|صفحه=|نام۱=میرفتاح|نام خانوادگی۱=حسینی مراغی|نام۲=عباس (ترجمه|نام خانوادگی۲=زراعت|نام۳=عباس (ترجمه|نام خانوادگی۳=زراعت|چاپ=2}}</ref> | چنین بیان شده است که سوگند در دو مورد به کار می‌رود: گاهی برای [[اثبات]] دعواست مانند جایی که سوگند همراه با [[شهادت]] یک [[شاهد]] اقامه می‌شود و جایی که [[منکر]]، سوگند را به [[مدعی]] رد می‌کند یا حاکم سوگند را در صورت [[نکول از حلف|نکول]] منکر به مدعی رد کند یا جایی که دعوا جز از طریق اعلام مدعی قابل احراز نباشد، مورد دیگر آن است که سوگند برای نفی دعوا به کار می‌رود مانند سوگندی که منکر، یاد کرده و ادعای مدعی را رد می‌کند. در هر یک از این دو حالت (یعنی سوگند برای اثبات دعوا یا رد دعوا) یا موضوع سوگند، عمل اتیان کننده سوگند می‌باشد یا عمل شخص دیگری می‌باشد بنابراین چهار نوع سوگند بدست می‌آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در قواعد فقه مدنی و جزایی (جلد سوم) (ترجمه و شرح العناوین)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3525952|صفحه=|نام۱=میرفتاح|نام خانوادگی۱=حسینی مراغی|نام۲=عباس (ترجمه|نام خانوادگی۲=زراعت|نام۳=عباس (ترجمه|نام خانوادگی۳=زراعت|چاپ=2}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۱
ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: در صورتی که سوگند از سوی منکر باشد، سوگند بر عدم وجود یا عدم وقوع ادعای مدعی، یاد خواهد شد و چنانچه سوگند از سوی مدعی باشد، سوگند بر وجود یا وقوع ادعا علیه منکر به عمل خواهد آمد. به هر حال باید مقصود درخواست کننده سوگند معلوم و صریح باشد که کدامیک از این امور است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
سوگند نفی علم: هر گاه شخصی مدعی باشد که دیگری دانا بر امری مربوط به شخص ثالثی می‌باشد و دیگری منکر این موضوع باشد، مدعی می‌تواند از وی بخواهد سوگند بخورد که در مورد امر مربوط به دیگری اطلاع ندارد، این سوگند را در حقوق اسلامی سوگند نفی علم می‌گویند.[۱]
پیشینه
این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است.[۲][۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 285 قانون آیین دادرسی مدنی
موضوع قسم عبارت است از امری که مورد سوگند قرار می‌گیرد و موضوع قسم بر سه قسم است: وجود امر معین، عدم امر معین، نفی علم.[۴] در سوگند نفی علم، عدم اطلاع بر امری موضوع سوگند قرار می‌گیرد.[۵] نکته‌ی دیگر آن که کسی که سوگند را یاد می‌کند باید آن را با قطع و به صورت جزم مطرح نماید و در این صورت تفاوتی ندارد که قسم خورنده مدعی باشد یا منکر، اما اگر موضوع سوگند عمل شخص دیگری غیر از یاد کننده سوگند باشد، نفی علم کفایت می‌کند.[۶][۷]
مطالعات فقهی
چنین بیان شده است که سوگند در دو مورد به کار می‌رود: گاهی برای اثبات دعواست مانند جایی که سوگند همراه با شهادت یک شاهد اقامه می‌شود و جایی که منکر، سوگند را به مدعی رد می‌کند یا حاکم سوگند را در صورت نکول منکر به مدعی رد کند یا جایی که دعوا جز از طریق اعلام مدعی قابل احراز نباشد، مورد دیگر آن است که سوگند برای نفی دعوا به کار می‌رود مانند سوگندی که منکر، یاد کرده و ادعای مدعی را رد می‌کند. در هر یک از این دو حالت (یعنی سوگند برای اثبات دعوا یا رد دعوا) یا موضوع سوگند، عمل اتیان کننده سوگند می‌باشد یا عمل شخص دیگری می‌باشد بنابراین چهار نوع سوگند بدست می‌آید.[۸]
مصادیق و نمونه ها
سوگند نفی علم مانند آن که خواهان به ادعای طلب مبلغی از مورث خوانده که ترکه متوفی در اختیار اوست طرح دعوی می‌کند. علی القاعده خواهان باید دلیل ارائه نماید. در این حالت ممکن است خواهان ادعا نماید که خوانده (وارث) از بدهکاری مورث با خبر است و از خوانده بخواهد اگر علم ندارد و بی اطلاع از سابقه موضوع است قسم یاد کند از این قسم به عنوان سوگند نفی علم تعبیر می‌شود.[۹]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 285 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- سوگند می‌تواند از سوی منکر یا مدعی باشد.
- اگر سوگند از طرف منکر باشد، درباره عدم وجود یا عدم وقوع ادعای مدعی است.
- اگر سوگند از طرف مدعی باشد، درباره وجود یا وقوع ادعا علیه منکر است.
- مقصود درخواست کننده سوگند باید معلوم و صریح باشد.
- تعیین واضح و دقیق موضوع سوگند الزامی است.
مقالات مرتبط
دلایل اثبات دعاوی مدنی در حقوق ایران و مصر و فرانسه
منابع
- ↑ بهرام بهرامی. بایسته‌های ادله اثبات. چاپ 2. نگاه بینه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2451700
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798388
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798392
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 460112
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1181620
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560276
- ↑ عباس زراعت. آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی. چاپ 1. خط سوم، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3834972
- ↑ میرفتاح حسینی مراغی، عباس (ترجمه زراعت و عباس (ترجمه زراعت. مبسوط در قواعد فقه مدنی و جزایی (جلد سوم) (ترجمه و شرح العناوین). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3525952
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3173392