ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: محکوم‌علیه غیابی در صورتی که بخواهد درخواست جلب شخص ثالث را بنماید، باید دادخواست جلب را با دادخواست اعتراض تواماً به دفتر دادگاه تسلیم کند، معترض علیه نیز حق دارد در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض، جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا قرارداد نمی‌باشد، خواه قائم مقام باشد خواه نه.

پیشینه

مفاد ماده فوق، در ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین

در این ماده، تقدیم دادخواست جلب ثالث توأم با دادخواست واخواهی از حکم غیابی تجویز شده است. شایان ذکر است که منظور از معترض‌علیه در این ماده، واخوانده‌ی دعوای واخواهی است نه خوانده‌ی دادخواست جلب ثالث. از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که محکوم‌علیه غیابی نمی‌تواند در زمان واخواهی مبادرت به طرح دعوای جلب ثالث نماید بدون این که از حکم غیابی واخواهی کند.

مصادیق و نمونه ها

جلب مضمون عنه در دادگاه از مصادیق جلب ثالث می‌باشد.

مقالات مرتبط

• دعوای‌اضافی
• اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. محکوم‌علیه غیابی می‌تواند درخواست جلب شخص ثالث دهد.
2. دادخواست جلب شخص ثالث باید با دادخواست اعتراض تواماً تسلیم شود.
3. معترض علیه در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض می‌تواند جهات و دلایل خود را اظهار کند.
4. معترض علیه تا سه روز فرصت دارد دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه کند.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 1362/95/7 مورخ 1395/06/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه