ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی: دادخواست جلب شخص ثالث و رونوشت مدارک و ضمائم باید به تعداد اصحاب دعوا بعلاوه یک نسخه باشد.

جریان دادرسی در مورد جلب شخص ثالث، شرایط دادخواست و نیز موارد رد یا ابطال آن همانند دادخواست اصلی خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

دادخواست جلب شخص ثالث: دادخواستی است که در آن ثالثی را به دعوای مطروحه جلب می‌نماید.

رونوشت: به سندی که از روی سند دیگر اعم از عادی و رسمی، نوشته شود، رونوشت گفته می‌شود.

مدرک: چنین بیان شده‌است که: «منظور از مدرک، هر شیء مادی‌ای است که می‌تواند به عنوان دلیل، برای اثبات ادعا مورد استناد قرار گیرد اعم از: نوشته، طرح، نقشه، علامت، کتاب، فیلم، نوار، کتیبه، اثر تاریخ، فسیل و غیره؛ بنابراین، مدرک نوع خاصی از دلیل نیست، بلکه مفهوم عامی از سند یا سند به مفهوم عام است».

اصحاب دعوا: اصحاب دعوا یا طرفین دعوا یا متخاصمین یا متحاکمین، دو طرف دعوا مطروحه در دادگاه‌ها را گویند. همچنین، اینطور بیان شده است که اصحاب دعوا اعم‌اند از خود طرف‌های دعوا یا وکیلان یا نمایندگان قانونی آنان.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دادخواست جلب ثالث در کنار رعایت تمامی قواعد آیین دادرسی مدنی باید به طرفیت ثالث و طرف دیگر دعوا طرح شود و عدم رعایت این مورد، موضوع را مشمول ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی قرار می‌دهد لذا دعوای جلب ثالث اگر تنها به طرفیت ثالث اقامه شود مسموع نخواهد بود.همچنین، شایان ذکر است که این مورد از موارد نقص ماده ۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی نمی‌باشد. نکته‌ی دیگر آن که میزان هزینه دادرسی دعوای جلب ثالث، تابع دعوای اصلی خواهد بود.

مقالات مرتبط

• احکام دعوی جلب ثالث در دیوان عدالت اداری
• تمیز نقص شکلی دادخواست از سایر اسباب بی‌اعتباری دعوی