ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی: هیچ حکم یا قراری را نمی‌توان اجراء نمود مگر این که به صورت حضوری یا به صورت دادنامه یا رونوشت گواهی شده آن به طرفین یا وکیل آنان ابلاغ شده باشد.

نحوه ابلاغ دادنامه و رونوشت آن برابر مقررات مربوط به ابلاغ دادخواست و سایر اوراق رسمی خواهد بود.

تبصره - چنانچه رأی دادگاه غیابی بوده و محکوم علیه مجهول المکان باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار مرکز یا محلی با هزینه خواهان برای یکبار به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رأی محسوب می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲ قانون اجرای احکام مدنی

توضیح واژگان

• حکم: چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.
• قرار: در صورتی که رای دادگاه یکی از ویژگی‌های (راجع به ماهیت دعوا و قاطع بودن) نداشته باشد، قرار است.
• دادنامه: برگه چاپی ویژه ای است که دادگاه‌ها آرای خود را در آن پاکنویس نموده و به امضای دادرسی یا دادرسان می‌رسد.

پیشینه

مفاد این ماده ذیل ماده ۴۵۴ در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی ابلاغ دادنامه با توجه به مواد آیین دادرسی مدنی خواه قانونی باشد خواه واقعی علاوه بر اینکه مبدأ مواعد قانونی شکایت از آن دادنامه می‌باشد، اجرای رای صادره نیز تنها پس از ابلاغ دادنامه میسر خواهد شد.

منظور از سایر اوراق رسمی در این ماده سایر اوراق قضایی می‌باشد چرا که نحوع ابلاغ سایر اوراق رسمی الزاماً با نحواه ابلاغ دادخواست یکسان نمی‌باشد.

نکات توضیحی

ابلاغ از طریق درج در آگهی فقط در مورد اشخاص حقیقی مجهول المکان مصداق دارد.

مقالات مرتبط

• نقش اطلاع مخاطب در اعتبار ابلاغ قانونی اوراق قضایی

رویه‌های قضایی

• نظریه شماره ۷/۹۹/۵۵۲ مورخ ۱۳۹۹/۰۵/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فوت خوانده در حین رسیدگی