ماده ۴۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی: رأی داور باید موجه و مدلل بوده و مخالف با قوانین موجد حق نباشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در مورد داوری‌های داخلی تراضی طرفین بر خلاف ماده ۴۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی ممکن نبوده و لذا در صورتی که رأی داوری مدلل و موجه نباشد، رأی داور باطل می‌باشد و دیگر قابلیت اجرایی نخواهد داشت.[۲][۳] نکته‌ی دیگر آن که منظور از ضرورت موجه بودن رأی، قابلیت توجیه‌پذیری آن است به این صورت که هر کس آن رأی را مطالعه کند آن را قابل دفاع بداند اگر چه خود دیدگاه دیگری داشته باشد. به عنون مثال، در مورد حکم به خسارت تأخیر تأدیه چنانچه طرفین به مبلغی مازاد بر خسارت وارده توافق کرده باشند، مطابق ماده ۱۰ قانون مدنی می‌توان این توافق را لازم الاجرا دانسته و حکم به مازاد خسارت تأخیر تأدیه صادر نماید.[۴]

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. قدرت اله واحدی. آیین دادرسی مدنی کتاب سوم (طواری دادرسی، داوری، هزینه دادرسی). چاپ 4. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3844812
  2. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4012772
  3. قدرت اله واحدی. آیین دادرسی مدنی کتاب سوم (طواری دادرسی، داوری، هزینه دادرسی). چاپ 4. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3844680
  4. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4012808