ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': کلیه مواعد مقرر | '''ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': کلیه [[مواعد قانونی|مواعد]] مقرر در [[قانون آیین دادرسی مدنی|این قانون]] از قبیل [[واخواهی]] و تکمیل [[دادخواست]] برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه از تاریخ [[ابلاغ]] می‌باشد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مواعد خالص یا آزاد: مواعدی است که روز ابلاغ و روز اقدام جزو مدت به‌شمار نیاید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=344032|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | * [[مواعد خالص یا آزاد]]: [[موعد|مواعدی]] است که روز [[ابلاغ]] و [[روز اقدام]] جزو مدت به‌شمار نیاید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=344032|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799880|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> اما مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۶۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی | این ماده در [[قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰]] مشابهی نداشته<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799880|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> اما مشابه مفاد این ماده ذیل [[ماده ۶۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565672|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 446 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | منظور از مواعد مقرر در این [[ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|'''ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''']]، [[مواعد قانونی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478712|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> این مواعد برای انجام اعمال خاص در [[قانون آیین دادرسی مدنی]] پیش‌بینی شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1180332|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> مهلت دوماه مقرر در این ماده برای اشخاص خارج از کشور از جمله مواعد قانونی محسوب می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576216|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، کلمه مقیم در این ماده در معنای خاص آن (ساکن) به کار نرفته است. بنابراین، اگر [[شخص|شخصی]] ساکن خارج از کشور باشد اما [[اقامتگاه]] او در ایران باشد، مشمول این ماده نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565680|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
منظور از مواعد مقرر در این ماده مواعد قانونی است<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478712|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> این مواعد برای انجام اعمال خاص در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1180332|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> مهلت دوماه مقرر در این ماده برای اشخاص خارج از کشور از جمله مواعد قانونی محسوب می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576216|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 446 قانون آیین دادرسی مدنی == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
== | # تمامی مواعد مقرر در قانون آیین دادرسی مدنی برای افراد مقیم خارج از کشور افزایش پیدا می‌کند. | ||
* [[نظریه شماره | # مدت این افزایش برای افراد مقیم خارج از کشور، دو ماه از تاریخ ابلاغ است. | ||
* [[نظریه شماره | # مفاد این ماده به مراحل مختلف دادرسی مانند واخواهی و تکمیل دادخواست مربوط می‌شود. | ||
# این ماده توجه مخصوصی به وضعیت افراد مقیم خارج از کشور دارد، که ممکن است به دلیل فاصله مکانی نیاز به زمان بیشتری برای انجام امور حقوقی خود داشته باشند. | |||
# تاریخ ابلاغ به عنوان نقطه شروع محاسبه مهلت دو ماهه در نظر گرفته می‌شود. | |||
== رویه های قضایی == | |||
*[[نظریه شماره 7/1401/1008 مورخ 1402/02/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابلاغ اوراق الکترونیک خوانده ساکن خارج کشور]] | |||
*[[نظریه شماره 7/1401/1148 مورخ 1402/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مواعد قانونی]] | |||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
عبارت «از تاریخ | عبارت «از تاریخ [[ابلاغ]]» در '''ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''' عبارت کاملی نیست چراکه [[قانون]] مبدأ کلیه [[مواعد قانونی]] را [[ابلاغ]] ندانسته و ممکن است اوضاع دیگری ابتدای مهلت را مشخص نمایند، مانند ابتدای مهلت فرضی از [[اعاده دادرسی]] که تاریخ دسترسی به [[سند|اسناد]] و [[مدرک|مدارک]] یا تاریخ اطلاع از وجود آن هاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3984872|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، با توجه به اینکه در [[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۰۶ این قانون]] مهلت [[واخواهی]] برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه اعلام شده، ضرورتی به تصریح واخواهی در '''ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''' نبود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3984720|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:مواعد]] | [[رده:مواعد]] | ||
[[رده:تعیین و حساب مواعد]] | [[رده:تعیین و حساب مواعد]] | ||
[[رده:افراد مقیم خارج از کشور]] | |||
[[رده:موعد قانونی]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 2230}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹
ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی: کلیه مواعد مقرر در این قانون از قبیل واخواهی و تکمیل دادخواست برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه از تاریخ ابلاغ می‌باشد.
مواد مرتبط
- ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
- مواعد خالص یا آزاد: مواعدی است که روز ابلاغ و روز اقدام جزو مدت به‌شمار نیاید.[۱]
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته[۲] اما مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۶۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی بود.[۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 446 قانون آیین دادرسی مدنی
منظور از مواعد مقرر در این ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی، مواعد قانونی است.[۴] این مواعد برای انجام اعمال خاص در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی شده‌است.[۵] مهلت دوماه مقرر در این ماده برای اشخاص خارج از کشور از جمله مواعد قانونی محسوب می‌گردد.[۶] نکته‌ی دیگر آن که، کلمه مقیم در این ماده در معنای خاص آن (ساکن) به کار نرفته است. بنابراین، اگر شخصی ساکن خارج از کشور باشد اما اقامتگاه او در ایران باشد، مشمول این ماده نخواهد بود.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 446 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- تمامی مواعد مقرر در قانون آیین دادرسی مدنی برای افراد مقیم خارج از کشور افزایش پیدا می‌کند.
- مدت این افزایش برای افراد مقیم خارج از کشور، دو ماه از تاریخ ابلاغ است.
- مفاد این ماده به مراحل مختلف دادرسی مانند واخواهی و تکمیل دادخواست مربوط می‌شود.
- این ماده توجه مخصوصی به وضعیت افراد مقیم خارج از کشور دارد، که ممکن است به دلیل فاصله مکانی نیاز به زمان بیشتری برای انجام امور حقوقی خود داشته باشند.
- تاریخ ابلاغ به عنوان نقطه شروع محاسبه مهلت دو ماهه در نظر گرفته می‌شود.
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/1401/1008 مورخ 1402/02/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابلاغ اوراق الکترونیک خوانده ساکن خارج کشور
- نظریه شماره 7/1401/1148 مورخ 1402/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مواعد قانونی
انتقادات
عبارت «از تاریخ ابلاغ» در ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی عبارت کاملی نیست چراکه قانون مبدأ کلیه مواعد قانونی را ابلاغ ندانسته و ممکن است اوضاع دیگری ابتدای مهلت را مشخص نمایند، مانند ابتدای مهلت فرضی از اعاده دادرسی که تاریخ دسترسی به اسناد و مدارک یا تاریخ اطلاع از وجود آن هاست.[۸] نکته‌ی دیگر آن که، با توجه به اینکه در ماده ۳۰۶ این قانون مهلت واخواهی برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه اعلام شده، ضرورتی به تصریح واخواهی در ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی نبود.[۹]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 344032
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799880
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565672
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 478712
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180332
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576216
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565680
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3984872
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3984720