ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[محکوم علیه]] [[حکم غیابی|غیابی]] | '''ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] [[حکم غیابی|غیابی]] در صورتی که بخواهد [[درخواست]] [[جلب شخص ثالث]] را بنماید، باید [[دادخواست]] جلب را با [[دادخواست اعتراض]] تواماً به [[دفتر دادگاه]] [[تسلیم]] کند، [[معترض علیه]] نیز [[حق]] دارد در [[اولین جلسه دادرسی|اولین جلسه رسیدگی]] به اعتراض، جهات و [[دلیل|دلایل]] خود را [[اظهار]] کرده و ظرف سه روز دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم [[دادگاه]] نماید. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[شخص ثالث]]: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
[[اصل]] بر تقدیم دادخواست تا پایان جلسه اول دادرسی می‌باشد، اما به لحاظ عدم اطلاع [[خوانده]] از [[حکم غیابی]] و اینکه برای اولین بار است که خوانده [[دعوا|دعوای]] اصلی در مقام پاسخگویی به دعوای [[مدعی]] بر | [[اصل]] بر تقدیم دادخواست تا پایان جلسه اول دادرسی می‌باشد، اما به لحاظ عدم اطلاع [[خوانده]] از [[حکم غیابی]] و اینکه برای اولین بار است که خوانده [[دعوا|دعوای]] اصلی در مقام پاسخگویی به دعوای [[مدعی]] بر می‌آید، باید بتواند ضمن [[واخواهی]]، از کلیه طرق دفاعی استفاده نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1381020|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۳
ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: محکوم‌علیه غیابی در صورتی که بخواهد درخواست جلب شخص ثالث را بنماید، باید دادخواست جلب را با دادخواست اعتراض تواماً به دفتر دادگاه تسلیم کند، معترض علیه نیز حق دارد در اولین جلسه رسیدگی به اعتراض، جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز دادخواست جلب شخص ثالث را تقدیم دادگاه نماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا قرارداد نمی‌باشد، خواه قائم مقام باشد خواه نه.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
اصل بر تقدیم دادخواست تا پایان جلسه اول دادرسی می‌باشد، اما به لحاظ عدم اطلاع خوانده از حکم غیابی و اینکه برای اولین بار است که خوانده دعوای اصلی در مقام پاسخگویی به دعوای مدعی بر می‌آید، باید بتواند ضمن واخواهی، از کلیه طرق دفاعی استفاده نماید.[۲]
مصادیق و نمونه‌ها
جلب مضمون عنه در دادگاه از مصادیق جلب ثالث می‌باشد.[۳]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 332868
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1381020
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 114992