ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی''': در صورتی که از موقع تقدیم [[دادخواست]] تا [[جلسه دادرسی]]، مدت تعیین شده کافی برای فرستادن دادخواست و ضمائم آن برای [[اصحاب دعوا]] نباشد [[دادگاه]] وقت جلسه [[دادرسی]] را تغییر داده و به اصحاب دعوا [[ابلاغ]] می‌نماید. | '''ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی''': در صورتی که از موقع تقدیم [[دادخواست]] تا [[جلسه دادرسی]]، مدت تعیین شده کافی برای فرستادن دادخواست و ضمائم آن برای [[اصحاب دعوا]] نباشد [[دادگاه]] وقت جلسه [[دادرسی]] را تغییر داده و به اصحاب دعوا [[ابلاغ]] می‌نماید. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۶
ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی: در صورتی که از موقع تقدیم دادخواست تا جلسه دادرسی، مدت تعیین شده کافی برای فرستادن دادخواست و ضمائم آن برای اصحاب دعوا نباشد دادگاه وقت جلسه دادرسی را تغییر داده و به اصحاب دعوا ابلاغ می‌نماید.
پیشینه
مفاد این ماده مشابه ماده ۲۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی اصلاحی سال ۱۳۴۴ می‌باشد.[۱][۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در صورتی که وقت رسیدگی به دعوای اصلی به علت وصول دادخواست جلب ثالث تغییر کند، مراتب تغییر وقت باید به طرفین آن پرونده کتباً ابلاغ گردد هر چند که نسخه ثانی ضمائم دادخواست جلب ثالث ارسال شده باشد.[۳]
نکته‌ی دیگر آن که مدیر دفتر نمی‌تواند وقت رسیدگی مجزا از دعوای اصلی برای دعوی جلب ثالث مشخص نماید چرا که با توجه به مفهوم ماده وقت رسیدگی به دعوای اصلی همان وقت رسیدگی به دعوای جلب ثالث می‌باشد[۴] و مدیر دفتر تنها با دستور دادگاه می‌تواند وقت رسیدگی را تغییر دهد.[۵][۶]
نکات توضیحی
این ماده ناظر به زمانی است که دادخواست جلب ثالث قبل از جلسه اول دادرسی تقدیم شده باشد و فرصت کافی برای ابلاغ دادخواست و ضمائم آن برای اصحاب دعوا نباشد[۷] و به نظر می‌رسد مقررات این ماده ناظر به جلب ثالث در دادگاه نخستین می‌باشد.[۸]
مصادیق و نمونه‌ها
در ایادی متعاقبه بر مال مغصوب موضوع ماده ۳۱۸ قانون مدنی با رجوع مالک به فردی که مال نزد او تلف نشده‌است، غاصب می‌تواند غاصبی را که مال نزد او تلف شده را برای جبران خسارت به دعوی جلب نماید.[۹]
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797252
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556244
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619496
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456060
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556248
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1244540
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5289796
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5289780
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 114988