ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[مواعد خالص یا آزاد]]: [[موعد|مواعدی]] است که روز [[ابلاغ]] و [[روز اقدام]] جزء مدت به‌شمار نیاید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=344032|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[مواعد خالص یا آزاد]]: [[موعد|مواعدی]] است که روز [[ابلاغ]] و [[روز اقدام]] جزء مدت به‌شمار نیاید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=344032|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مشابه مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است اما مشابه مفاد آن ذیل [[ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3984992|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799888|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565688|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | مشابه مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است اما مشابه مفاد آن ذیل [[ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3984992|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799888|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565688|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
[[قانونگذاری|قانونگذار]] در '''ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی''' خواندگان متعدد را در حکم واحد فرض کرده و به همین جهت، طولانی‌ترین موعد در مورد هر کدام از آن‌ها، شامل سایر خواندگان نیز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3985088|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3985052|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> بنابراین، خواندگان تکلیفی جهت تقدیم [[دادخواست|دادخواست‌های]] جداگانه و پرداخت [[هزینه دادرسی]] متعدد ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576240|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که در شرایطی که پرونده دو [[وکیل]] دارد که هیچ یک حق اقدام انفرادی نداشته باشند نیز طویل‌ترین موعد برای آنان لحاظ خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576236|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، این ماده در مورد [[خواهان|خواهان‌های]] متعدد تصریحی نداشته و لذا طولانی‌ترین مهلت فقط نسبت به همان [[شخص|شخصی]] که از آن مهلت بهره‌مند است، لازم بوده و در مورد سایر خواهان‌ها نباید رعایت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1256500|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | [[قانونگذاری|قانونگذار]] در '''ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی''' خواندگان متعدد را در حکم واحد فرض کرده و به همین جهت، طولانی‌ترین موعد در مورد هر کدام از آن‌ها، شامل سایر خواندگان نیز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3985088|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3985052|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> بنابراین، خواندگان تکلیفی جهت تقدیم [[دادخواست|دادخواست‌های]] جداگانه و پرداخت [[هزینه دادرسی]] متعدد ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576240|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که در شرایطی که پرونده دو [[وکیل]] دارد که هیچ یک حق اقدام انفرادی نداشته باشند نیز طویل‌ترین موعد برای آنان لحاظ خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576236|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، این ماده در مورد [[خواهان|خواهان‌های]] متعدد تصریحی نداشته و لذا طولانی‌ترین مهلت فقط نسبت به همان [[شخص|شخصی]] که از آن مهلت بهره‌مند است، لازم بوده و در مورد سایر خواهان‌ها نباید رعایت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1256500|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
* عدم پیش‌بینی مفاد این ماده برای خواهان‌های متعدد، مورد ایراد و انتقاد می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565704|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | * عدم پیش‌بینی مفاد این ماده برای خواهان‌های متعدد، مورد ایراد و انتقاد می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565704|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
* [[دادنامه]] غیر قطعی برای الف (مقیم خارج کشور است) و ب (مقیم داخل کشور است) نسبت به محکومیت به انجام [[تعهد|تعهدی]] صادر گردیده‌است، مهلت [[تجدیدنظر خواهی]] از [[حکم]] صادره برای هر دو نفر دو ماه می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کتاب طلایی آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=طرح نوین اندیشه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1801156|صفحه=|نام۱=مهرداد|نام خانوادگی۱=افضلی|چاپ=1}}</ref> | * [[دادنامه]] غیر قطعی برای الف (مقیم خارج کشور است) و ب (مقیم داخل کشور است) نسبت به محکومیت به انجام [[تعهد|تعهدی]] صادر گردیده‌است، مهلت [[تجدیدنظر خواهی]] از [[حکم]] صادره برای هر دو نفر دو ماه می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کتاب طلایی آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=طرح نوین اندیشه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1801156|صفحه=|نام۱=مهرداد|نام خانوادگی۱=افضلی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# این ماده مربوط به دعاوی با خواندگان متعدد است. | # این ماده مربوط به دعاوی با خواندگان متعدد است. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۲: | ||
# این ماده به هماهنگی در رسیدگی به دعاوی با چندین خوانده کمک می‌کند. | # این ماده به هماهنگی در رسیدگی به دعاوی با چندین خوانده کمک می‌کند. | ||
# جلوگیری از پیچیدگی‌های متعدد زمانی در یک دعوا با چند خوانده. | # جلوگیری از پیچیدگی‌های متعدد زمانی در یک دعوا با چند خوانده. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۰: | ||
[[رده:خواندگان متعدد]] | [[رده:خواندگان متعدد]] | ||
[[رده:حقوق خوانده]] | [[رده:حقوق خوانده]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2235}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹
ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه در یک دعوا خواندگان متعدد باشند، طولانی‌ترین موعدی که در مورد یک نفر از آنان رعایت می‌شود شامل دیگران نیز خواهد شد.
مواد مرتبط
- ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
مواعد خالص یا آزاد: مواعدی است که روز ابلاغ و روز اقدام جزء مدت به‌شمار نیاید.[۱]
پیشینه
مشابه مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۲][۳][۴]
نکات تفسیری دکترین ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی
قانونگذار در ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی خواندگان متعدد را در حکم واحد فرض کرده و به همین جهت، طولانی‌ترین موعد در مورد هر کدام از آن‌ها، شامل سایر خواندگان نیز خواهد بود.[۵][۶] بنابراین، خواندگان تکلیفی جهت تقدیم دادخواست‌های جداگانه و پرداخت هزینه دادرسی متعدد ندارند.[۷] شایان ذکر است که در شرایطی که پرونده دو وکیل دارد که هیچ یک حق اقدام انفرادی نداشته باشند نیز طویل‌ترین موعد برای آنان لحاظ خواهد شد.[۸] نکته‌ی دیگر آن که، این ماده در مورد خواهان‌های متعدد تصریحی نداشته و لذا طولانی‌ترین مهلت فقط نسبت به همان شخصی که از آن مهلت بهره‌مند است، لازم بوده و در مورد سایر خواهان‌ها نباید رعایت شود.[۹]
انتقادات
- عدم پیش‌بینی مفاد این ماده برای خواهان‌های متعدد، مورد ایراد و انتقاد می‌باشد.[۱۰]
مصادیق و نمونه ها
- دادنامه غیر قطعی برای الف (مقیم خارج کشور است) و ب (مقیم داخل کشور است) نسبت به محکومیت به انجام تعهدی صادر گردیده‌است، مهلت تجدیدنظر خواهی از حکم صادره برای هر دو نفر دو ماه می‌باشد.[۱۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- این ماده مربوط به دعاوی با خواندگان متعدد است.
- طولانی‌ترین مهلت قانونی برای یک نفر از خواندگان اعمال می‌شود.
- اعمال این مهلت طولانی برای یک خوانده شامل دیگر خواندگان نیز می‌شود.
- هدف این مقرره تضمین رعایت حقوق خواندگان در رسیدگی به دعوا است.
- این ماده به هماهنگی در رسیدگی به دعاوی با چندین خوانده کمک می‌کند.
- جلوگیری از پیچیدگی‌های متعدد زمانی در یک دعوا با چند خوانده.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 344032
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3984992
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799888
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565688
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3985088
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3985052
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576240
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576236
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1256500
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565704
- ↑ مهرداد افضلی. کتاب طلایی آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1801156