ماده ۱۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی: دادخواست دعوای متقابل باید تا پایان اولین جلسه دادرسی تقدیم شود و اگر خواهان دعوای متقابل را در جلسه دادرسی اقامه نماید، خوانده می‌تواند برای تهیه پاسخ و ادله خود تأخیر جلسه را درخواست نماید. شرایط و موارد رد یا ابطال دادخواست همانند مقررات دادخواست اصلی خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

دادرسی: دادرسی در معنای اخص، رسیدگی مرجع قضاوتی به دعوی مطروحه، یعنی ادعاها، ادله، استدلالات و خواسته خواهان، با لحاظ پاسخ احتمالی خوانده به منظور صدور رأی قاطع می‌باشد. اولین جلسه دادرسی: جلسه اول دادرسی آنچنان جلسه‌ای است که موجبات قانونی رسیدگی فراهم شده و طرفین فرصت دفاع را داشته‌اند. تأخیر جلسه دادرسی: تأخیر به معنی مهلت دادن، موکول کردن، به تعویق انداختن، و تأخیر دادرسی را به وقت دیگر انداختن محاکمه گویند.

پیشینه

در ماده ۲۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 تأخیر جلسه به منظور رسیدگی توامان به دعوی اصلی و تقابل پیش‌بینی شده بود که در ماده ۱۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی جدید نیز تکرار شده‌است. بنابراین تأخیر جلسه در اختیار خوانده دعوای تقابل می‌باشد.

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه دعوای متقابل جنبه دفاعی داشته لذا با استرداد دادخواست اصلی دعوی متقابل نیز منتفی می‌شود، اما با توجه به قسمت اخیر ماده ۱۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی، دادخواست دعوی تقابل دعوایی کامل بوده و شرایط رد و ابطال آن بر اساس قانون تعیین می‌گردد و ارتباطی به رد دعوای اصلی ندارد.

نکات تفسیری دکترین ماده 143 قانون آیین دادرسی مدنی

مستفاد از این ماده، در صورتی که دعوای تقابل در جلسه اول دادرسی مطرح شود، خواهان دعوای اصلی می‌تواند جهت جمع‌آوری ادله دفاع، درخواست تأخیر جلسه دادرسی را مطرح کند. در مورد طرح دعوی تقابل در مرحله واخواهی میان صاحب نظران حقوق اختلاف نظر وجود دارد، عده‌ای معتقدند که طرح دعوی تقابل در این مرحله ممکن نمی‌باشد، در مقابل عده‌ای معتقد به امکان طرح دعوی تقابل در مرحله واخواهی می‌باشند چراکه واخواهی اولین بار است که خوانده اصلی در مقام پاسخگویی به دعوای خواهان بر می‌آید لذا امکان استفاده از همه طرق دفاع (شامل تقابل) از حقوق وی می‌باشد.

نکات توضیحی ماده 143 قانون آیین دادرسی مدنی

در بعضی محاکم در صورت طرح دادخواست تقابل خارج از مهلت قانونی، دادرس با اتخاذ ملاک از ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی دعوای مطروحه را به‌طور جداگانه رسیدگی می‌نمایند. نکته‌ی دیگر آن که مرتفع شدن دعوی اصلی به عللی مانند ابطال دادخواست یا استرداد آن، مانع رسیدگی به دعوای تقابل نمی‌باشد. همچنین شایان ذکر است با توجه به اینکه طرح ادعای جدید در مرحله تجدیدنظر جز در موارد مطروحه در قانون ممنوع می‌باشد لذا طرح دعوای تقابل در مرحله تجدیدنظر امکان‌پذیر نمی‌باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 143 قانون آیین دادرسی مدنی

1. دادخواست دعوای متقابل باید تا پایان اولین جلسه دادرسی تقدیم شود.
2. اگر دعوای متقابل در جلسه دادرسی مطرح شود، خوانده می‌تواند درخواست تأخیر جلسه کند.
3. شرایط رد یا ابطال دادخواست دعوای متقابل مشابه دادخواست اصلی است.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره مطالبه خسارت تأخیر تأدیه اجرت المثل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۶۰۱۰۸۵)
• رای دادگاه درباره دعوای تقابل خارج از فرجه قانونی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۷۰۰۸۰۴)
• رای دادگاه درباره تأثیر صدور قرار ردّ دعوای اصلی بر دعوای تقابل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۰۰۰۰۲۹)
• رای دادگاه درباره اعمال ضمانت اجرای شرط تخلف از تعهد قراردادی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۴۰۱۳۵۳)
• نظریه شماره 7/98/2020 مورخ 1399/03/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم توقیف پرونده در فرض لزوم طرح دعوای حقوقی دیگر در مرجع دیگر طبق دفاع خوانده

انتقادات

به نظر می‌رسد در ابتدای این ماده جای خواهان و خوانده باید تغییر کند چراکه این خوانده اصلی است که دعوای تقابل را اقامه می‌کند و هنوز دعوای تقابلی اقامه نگردیده‌است که بتوان منظور از خواهان در ماده را خواهان دعوای تقابل دانست.

مقالات مرتبط

• اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت
• مطالعه تطبیقی اصل تناظر در حقوق ایران و انگلیس