ماده ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی: در مورد ماده قبل، شخص ثالث حق دارد به هرگونه رأی صادره از دادگاه‌های عمومی، انقلاب و تجدیدنظر اعتراض نماید و نسبت به حکم داور نیز کسانی که خود یا نماینده آنان در تعیین داور شرکت نداشته‌اند می‌توانند به عنوان شخص ثالث اعتراض کنند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

شخص ثالثی در دعوای اصلی دخالتی نداشته به طرفیت محکوم له و محکوم علیه مبادرت به طرح دعوی و تقدیم دادخواست می‌نماید. این امر در اصطلاح حقوقی اعتراض ثالث نامیده می‌شود.

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ و همچنین ماده ۵۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 418 قانون آیین دادرسی مدنی

علاوه بر آرای دادگاه‌ها، احکام قطعی داوری نیز قابل اعتراض توسط ثالث ذینفع می‌باشد. تصریح ماده ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی به قابل اعتراض بودن حکم داور توسط ثالث می‌تواند مفید این برداشت باشد که داور در رسیدگی به اختلاف قرار صادر نمی‌کند، اگر قراری نیز صادر نماید قابل اعتراض توسط ثالث نیست چرا که اساساً قرار داور قابلیت اجرا ندارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 418 قانون آیین دادرسی مدنی

1. شخص ثالث حق اعتراض به آرای صادره از دادگاه‌های عمومی، انقلاب و تجدیدنظر دارد.
2. امکان اعتراض شخص ثالث به حکم داور وجود دارد.
3. اشخاصی که خود یا نماینده‌شان در تعیین داور شرکت نداشته‌اند، می‌توانند به‌ عنوان شخص ثالث اعتراض کنند.
4. اعتراض به آرای دادگاه‌ها و حکم داور هر دو در ماده ذکر شده است.
5. ماده به افراد ثالث مرتبط با دعاوی حقوقی اختصاص دارد.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/1402/43 مورخ 1402/03/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اعتراض ثالث نسبت به آرای سابق الصدور از دادگاه های مدنی خاص

• رای وحدت رویه شماره 818 مورخ 7/ 10/ 1400 ھیات عمومی دیوان عالی کشور
• رای وحدت رویه شماره 831 مورخ 1402/3/2 هیات عمومی دیوان عالی کشور
• نظریه شماره 7/99/109 مورخ 1399/04/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان طرح دعوای اعتراض ثالث نسبت به دستور فروش ملک
• نظریه شماره 7/1400/321 مورخ 1400/06/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای اعتراض ثالث و رفع توقیف مال در تامین خواسته
• نظریه شماره 7/1400/870 مورخ 1400/10/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض ثالث در دعوای ابطال رای داور
• نظریه شماره 7/99/1467 مورخ 1399/11/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض شخص ثالث به پرونده تصرف عدوانی
• نظریه شماره 7/1400/351 مورخ 1400/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت رسیدگی دادگاه انقلاب درخصوص اموال و مرجع اعتراض به اموال موضوع ماده ۱۴۸ قانون آ.د.ک
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث بعد از اجرای حکم (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۱۵۰۴)
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث به حکم کیفری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۰۷۷۶)
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث به دستور فروش ملک مشاع (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۸۰۲)
• رای دادگاه درباره اعتراض شخص ثالث نسبت به رأی دادگاه کیفری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۱۳۰۶۰۰۱۳۴)
• نظریه شماره 7/1402/43 مورخ 1402/03/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اعتراض ثالث نسبت به آرای سابق الصدور از دادگاه های مدنی خاص
• نظریه شماره 7/1402/45 مورخ 1402/02/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره وجود حقوق ثالث در ملک مشاع پس از صدور دستور فروش
• نظریه شماره 7/99/486 مورخ 1399/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای اعتراض ثالث نسبت به حکم
• نظریه شماره 7/99/961 مورخ 1399/08/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض ثالث و اعاده دادرسی نسبت به رای صادره از شعبه خاص دیوان عالی کشور
• نظریه شماره 7/1400/1468 مورخ 1401/04/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دعوای اعتراض ثالث در جریان رسیدگی اصلی
• نظریه شماره 7/1401/1265 مورخ 1402/03/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض ثالث به اموال توقیفی یا ضبط شده در جرایم مواد مخدر
• نظریه شماره 7/98/1294 مورخ 1399/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره وصول دادخواست اعتراض ثالث نسبت به رای غیابی قطعی

مقالات مرتبط

• تحلیل توان و جایگاه قانونی داور در دفاع از درستی رأی داوری
• شرط پوشش دهی به غرامات و ادعاهای اشخاص ثالث در قراردهای تجاری
• رویکرد قضایی به بی‌اعتباری رای داوری داخلی
• نقش دعاوی گروهی در حمایت از مصرف‌کننده
• گونه‌هایی از ابهام در گزاره‌های قانونی
• تأملی در شرایط دعواي اعتراض شخص ثالث
• بررسی روش‌های فوق‌العادۀ شکایت از رأی داوری؛ بازبینی مفهوم نهایی‌بودن آرای داوری در نظام حقوقی ایران