ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه در یک دعوا خواندگان متعدد باشند، طولانی‌ترین موعدی که در مورد یک نفر از آنان رعایت می‌شود شامل دیگران نیز خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مواعد خالص یا آزاد: مواعدی است که روز ابلاغ و روز اقدام جزء مدت به‌شمار نیاید.[۱]

پیشینه

مشابه مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۲][۳][۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی

قانونگذار در ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی خواندگان متعدد را در حکم واحد فرض کرده و به همین جهت، طولانی‌ترین موعد در مورد هر کدام از آن‌ها، شامل سایر خواندگان نیز خواهد بود.[۵][۶] بنابراین، خواندگان تکلیفی جهت تقدیم دادخواست‌های جداگانه و پرداخت هزینه دادرسی متعدد ندارند.[۷] شایان ذکر است که در شرایطی که پرونده دو وکیل دارد که هیچ‌ یک حق اقدام انفرادی نداشته باشند نیز طویل‌ترین موعد برای آنان لحاظ خواهد شد.[۸] نکته‌ی دیگر آن که، این ماده در مورد خواهان‌های متعدد تصریحی نداشته و لذا طولانی‌ترین مهلت فقط نسبت به همان شخصی که از آن مهلت بهره‌مند است، لازم بوده و در مورد سایر خواهان‌ها نباید رعایت شود.[۹]

انتقادات

  • عدم پیش‌بینی مفاد این ماده برای خواهان‌های متعدد، مورد ایراد و انتقاد می‌باشد.[۱۰]

مصادیق و نمونه ها

  • دادنامه غیر قطعی برای الف (مقیم خارج کشور است) و ب (مقیم داخل کشور است) نسبت به محکومیت به انجام تعهدی صادر گردیده‌است، مهلت تجدیدنظر خواهی از حکم صادره برای هر دو نفر دو ماه می‌باشد.[۱۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 447 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. این ماده مربوط به دعاوی با خواندگان متعدد است.
  2. طولانی‌ترین مهلت قانونی برای یک نفر از خواندگان اعمال می‌شود.
  3. اعمال این مهلت طولانی برای یک خوانده شامل دیگر خواندگان نیز می‌شود.
  4. هدف این مقرره تضمین رعایت حقوق خواندگان در رسیدگی به دعوا است.
  5. این ماده به هماهنگی در رسیدگی به دعاوی با چندین خوانده کمک می‌کند.
  6. جلوگیری از پیچیدگی‌های متعدد زمانی در یک دعوا با چند خوانده.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 344032
  2. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3984992
  3. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799888
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565688
  5. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3985088
  6. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3985052
  7. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576240
  8. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576236
  9. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1256500
  10. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565704
  11. مهرداد افضلی. کتاب طلایی آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1801156