ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۷ توسط Shayesteh.majd (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه هر یک از طرفین دعوا دادخواست تجدیدنظر خود را مسترد نمایند، مرجع تجدیدنظر، قرار ابطال دادخواست تجدیدنظر را صادر می‌نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

پیشینه

ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی، در قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ وجود نداشت اما ماده ۵۱۲ آن قانون مقرراتی را برای ترک دعوای پژوهشی بیان کرده و همچنین ماده ۵۰۵ آن قانون نیز به استرداد دادخواست در پژوهش تبعی اشاره کرده بود.[۴]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در مواردی که دادخواست تجدیدنظر ثبت شده اما هنوز به دادگاه تجدید نظر ارسال نشده نیز، مفاد ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی رعایت می‌شود.[۵] ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی، در مورد استرداد دعوای تجدیدنظر حکمی ندارد. با توجه به این ماده و مقررات بندهای ب و ج ماده ۱۰۷ این قانون اگر در جریان دادرسی در دادگاه تجدیدنظر دعوا توسط تجدیدنظر خواه استرداد شود، قرار رد دعوای تجدیدنظر و اگر پس از ختم مذاکرات یا به‌طور کلی دعوا مسترد شود با رعایت بند «ج» ماده ۱۰۷ قرار سقوط دعوای تجدیدنظر صادر خواهد شد.[۶]

در فرجام خواهی نیز چنانچه فرجام خواه دادخواست خود را مسترد دارد، دیوان عالی کشور با توجه به ملاک ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی با صدور قرار ابطال دادخواست نسبت به ابرام رأی فرجام خواسته اقدام می‌کند.[۷][۸] همچنین احکام و آثار استرداد دادخواست اعاده دادرسی نیز، با توجه به محدود بودن مهلت اعاده دادرسی و دلالت قسمت اخیر ماده ۴۳۵ این قانون باید با توجه به ملاک ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی، تعیین شود لذا آثار و احکام آن همان است که در مورد استرداد دادخواست تجدیدنظر مقرر شده‌است.[۹]

رویه‌های قضایی

انتقادات

در تجدیدنظر هر یک از طرفین دادخواست نداده‌اند و تنها تجدیدنظر خواه است که دادخواست تجدیدنظر تقدیم کرده‌است و شایسته بود در متن ماده به جای عبارت «هر یک از طرفین دعوا» از کلمه تجدیدنظر خواه استفاده می‌کرد.[۱۰] بهتر بود این ماده به این صورت تنظیم می‌شد:«هرگاه تجدیدنظرخواه دادخواست تجدیدنظر را مسترد کند، مرجع تجدیدنظر قرار ابطال دادخواست تجدیدنظر را صادر می‌کند».[۱۱]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342036
  2. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 469660
  3. فهیمه ملک‌زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2139696
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563368
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563376
  6. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3943900
  7. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1337348
  8. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2518868
  9. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1337364
  10. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 574872
  11. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 477148