ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه در یک دعوا خواندگان متعدد باشند، طولانی‌ترین موعدی که در مورد یک نفر از آنان رعایت می‌شود شامل دیگران نیز خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

مواعد خالص یا آزاد: مواعدی است که روز ابلاغ و روز اقدام جزء مدت به‌شمار نیاید.

پیشینه

مشابه مفاد این ماده در قوانین سال‌های ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین

قانونگذار در ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی خواندگان متعدد را در حکم واحد فرض کرده و به همین جهت، طولانی‌ترین موعد در مورد هر کدام از آن‌ها، شامل سایر خواندگان نیز خواهد بود. بنابراین، خواندگان تکلیفی جهت تقدیم دادخواست‌های جداگانه و پرداخت هزینه دادرسی متعدد ندارند. شایان ذکر است که در شرایطی که پرونده دو وکیل دارد که هیچ‌ یک حق اقدام انفرادی نداشته باشند نیز طویل‌ترین موعد برای آنان لحاظ خواهد شد. نکته‌ی دیگر آن که، این ماده در مورد خواهان‌های متعدد تصریحی نداشته و لذا طولانی‌ترین مهلت فقط نسبت به همان شخصی که از آن مهلت بهره‌مند است، لازم بوده و در مورد سایر خواهان‌ها نباید رعایت شود.

انتقادات

• عدم پیش‌بینی مفاد این ماده برای خواهان‌های متعدد، مورد ایراد و انتقاد می‌باشد.

مصادیق و نمونه ها

• دادنامه غیر قطعی برای الف (مقیم خارج کشور است) و ب (مقیم داخل کشور است) نسبت به محکومیت به انجام تعهدی صادر گردیده‌است، مهلت تجدیدنظر خواهی از حکم صادره برای هر دو نفر دو ماه می‌باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. این ماده مربوط به دعاوی با خواندگان متعدد است.
2. طولانی‌ترین مهلت قانونی برای یک نفر از خواندگان اعمال می‌شود.
3. اعمال این مهلت طولانی برای یک خوانده شامل دیگر خواندگان نیز می‌شود.
4. هدف این مقرره تضمین رعایت حقوق خواندگان در رسیدگی به دعوا است.
5. این ماده به هماهنگی در رسیدگی به دعاوی با چندین خوانده کمک می‌کند.
6. جلوگیری از پیچیدگی‌های متعدد زمانی در یک دعوا با چند خوانده.