ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': مهلت درخواست [[اعاده دادرسی]] برای اشخاص [[مقیم]] ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه به شرح زیر میباشد: | {{مواد مرتبط اعاده دادرسی (حقوقی)}}'''ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': مهلت درخواست [[اعاده دادرسی]] برای اشخاص [[مقیم]] ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه به شرح زیر میباشد: | ||
# نسبت به [[رای حضوری|آرای حضوری قطعی]]، از تاریخ [[ابلاغ]]. | # نسبت به [[رای حضوری|آرای حضوری قطعی]]، از تاریخ [[ابلاغ]]. | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در قانون جدید مهلت اقامه دعوی اعاده دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز | در قانون جدید مهلت اقامه دعوی اعاده دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز شده است در حالی که در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ محاسباتی به ترتیب فاصله از محل دادگاه برای این پیشبینی شده بود، که با توجه به اختلافات ناشی از این محاسبه، قانون جدید از مزیت بهتری نسبت به قانون سابق برخوردار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2890108|صفحه=|نام۱=مهرزاد|نام خانوادگی۱=مسیحی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 427 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | در صورتی که اعاده دادرسی به جهت مغایرت دو حکم باشد ابتدای مهلت از تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم است و چنانچه جهت اعاده دادرسی به علت [[جعل|جعلی]] بودن سند یا حیله و تقلب طرف مقابل باشد، ابتدای مهلت اعاده دادرسی تاریخ ابلاغ حکم نهایی مربوط به اثبات جعل یا حیله و تقلب میباشد و اگر جهت اعاده دادرسی کشف و وجود اسناد مکتوم باشد، ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و مدارک یا اطلاع از آن محاسبه میشود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550984|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478100|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در مورد اعاده دادرسی از [[رای غیابی|احکام غیابی]] ابتدای مهلت از تاریخ انقضای [[واخواهی]] و [[تجدیدنظر]] میباشد و در صورتی که حکم غیرقابل تجدیدنظر باشد، از زمان انقضای مهلت واخواهی آغاز میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576088|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478108|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
در صورتی که اعاده دادرسی به جهت مغایرت دو حکم باشد ابتدای مهلت از تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم است و چنانچه جهت اعاده دادرسی به علت جعلی بودن سند یا حیله و تقلب طرف مقابل باشد، ابتدای مهلت اعاده دادرسی تاریخ ابلاغ حکم نهایی مربوط به اثبات جعل یا حیله و تقلب میباشد و اگر جهت اعاده دادرسی کشف و وجود اسناد مکتوم باشد، ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و مدارک یا اطلاع از آن محاسبه میشود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1550984|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478100|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در مورد اعاده دادرسی از احکام غیابی ابتدای مهلت از تاریخ انقضای واخواهی و تجدیدنظر میباشد و در صورتی که حکم غیرقابل تجدیدنظر باشد، از زمان انقضای مهلت واخواهی آغاز میشود. | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 427 قانون آیین دادرسی مدنی == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# مهلت درخواست اعاده دادرسی برای افراد مقیم ایران بیست روز است. | |||
# مهلت درخواست اعاده دادرسی برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه است. | |||
# مهلت برای آرای حضوری قطعی از تاریخ ابلاغ محاسبه میشود. | |||
# مهلت برای آرای غیابی از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و درخواست تجدیدنظر محاسبه میشود. | |||
# اگر درخواست کننده اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد، باید طبق [[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] عمل شود. | |||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای دادگاه درباره اعاده دادرسی به استناد سند مکتوم (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۹۷۰)]] | |||
* [[رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره اعاده دادرسی نسبت به آرای صادره قبل از سال ۱۳۸۵]] | |||
* [[نظریه شماره 7/96/3177 مورخ 1396/12/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[رای دادگاه درباره آراء قابل اعاده دادرسی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۱۰۰۰)]] | * [[رای دادگاه درباره آراء قابل اعاده دادرسی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۱۰۰۰)]] | ||
* [[رای دادگاه درباره آرای دادگاه عمومی در مقام تجدیدنظرخواهی از آرای شورای حل اختلاف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۰۹۰)]] | * [[رای دادگاه درباره آرای دادگاه عمومی در مقام تجدیدنظرخواهی از آرای شورای حل اختلاف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۰۹۰)]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/897 مورخ 1400/11/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدید جلسه به علت بیماری اصحاب دعوا]] | * [[نظریه شماره 7/1400/897 مورخ 1400/11/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدید جلسه به علت بیماری اصحاب دعوا]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/310 مورخ 1399/04/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره محکومیت به پرداخت چک بر اساس سند جعلی]] | * [[نظریه شماره 7/99/310 مورخ 1399/04/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره محکومیت به پرداخت چک بر اساس سند جعلی]] | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
اطلاق بند دو را میتوان از اشتباهات قانون گذار دانست، زیرا، دسته ای از حکمهای غیابی با گذشتن مهلت واخواهی قطعی میشوند و نیازی نیست تا مهلت دیگری به منزله مهلت تجدیدنظر سپری شود تا امکان اعاده دادرسی فراهم باشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=478124|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
== منابع | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:اعاده دادرسی]] | [[رده:اعاده دادرسی]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2135}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۸
مواد مرتبط با اعاده دادرسی در قانون آیین دادرسی مدنی |
ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: مهلت درخواست اعاده دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه به شرح زیر میباشد:
- نسبت به آرای حضوری قطعی، از تاریخ ابلاغ.
- نسبت به آرای غیابی، از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و درخواست تجدیدنظر.
تبصره - در مواردی که درخواست کننده اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد طبق ماده (۳۰۶) این قانون عمل میشود.
مواد مرتبط
پیشینه
در قانون جدید مهلت اقامه دعوی اعاده دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز شده است در حالی که در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ محاسباتی به ترتیب فاصله از محل دادگاه برای این پیشبینی شده بود، که با توجه به اختلافات ناشی از این محاسبه، قانون جدید از مزیت بهتری نسبت به قانون سابق برخوردار است.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 427 قانون آیین دادرسی مدنی
در صورتی که اعاده دادرسی به جهت مغایرت دو حکم باشد ابتدای مهلت از تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم است و چنانچه جهت اعاده دادرسی به علت جعلی بودن سند یا حیله و تقلب طرف مقابل باشد، ابتدای مهلت اعاده دادرسی تاریخ ابلاغ حکم نهایی مربوط به اثبات جعل یا حیله و تقلب میباشد و اگر جهت اعاده دادرسی کشف و وجود اسناد مکتوم باشد، ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و مدارک یا اطلاع از آن محاسبه میشود،[۲][۳] در مورد اعاده دادرسی از احکام غیابی ابتدای مهلت از تاریخ انقضای واخواهی و تجدیدنظر میباشد و در صورتی که حکم غیرقابل تجدیدنظر باشد، از زمان انقضای مهلت واخواهی آغاز میشود.[۴][۵]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 427 قانون آیین دادرسی مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- مهلت درخواست اعاده دادرسی برای افراد مقیم ایران بیست روز است.
- مهلت درخواست اعاده دادرسی برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه است.
- مهلت برای آرای حضوری قطعی از تاریخ ابلاغ محاسبه میشود.
- مهلت برای آرای غیابی از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و درخواست تجدیدنظر محاسبه میشود.
- اگر درخواست کننده اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد، باید طبق ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی عمل شود.
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره اعاده دادرسی به استناد سند مکتوم (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۹۷۰)
- رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره اعاده دادرسی نسبت به آرای صادره قبل از سال ۱۳۸۵
- نظریه شماره 7/96/3177 مورخ 1396/12/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- رای دادگاه درباره آراء قابل اعاده دادرسی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۱۰۰۰)
- رای دادگاه درباره آرای دادگاه عمومی در مقام تجدیدنظرخواهی از آرای شورای حل اختلاف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۰۹۰)
- نظریه شماره 7/1400/897 مورخ 1400/11/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدید جلسه به علت بیماری اصحاب دعوا
- نظریه شماره 7/99/310 مورخ 1399/04/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره محکومیت به پرداخت چک بر اساس سند جعلی
انتقادات
اطلاق بند دو را میتوان از اشتباهات قانون گذار دانست، زیرا، دسته ای از حکمهای غیابی با گذشتن مهلت واخواهی قطعی میشوند و نیازی نیست تا مهلت دیگری به منزله مهلت تجدیدنظر سپری شود تا امکان اعاده دادرسی فراهم باشد[۶]
منابع
- ↑ مهرزاد مسیحی. اعاده دادرسی در امور مدنی. چاپ 2. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2890108
- ↑ عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1550984
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 478100
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 576088
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 478108
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 478124