ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی: ادعای جعلیت و دلایل آن به دستور دادگاه به طرف مقابل ابلاغ می‌شود. در صورتی که طرف به استفاده از سند باقی باشد، موظف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ، اصل سند موضوع ادعای جعل را به دفتر دادگاه تسلیم نماید. مدیر دفتر پس از دریافت سند، آن را به نظر قاضی دادگاه رسانیده و دادگاه آن را فوری مهر و موم می‌نماید.

چنانچه در موعد مقرر صاحب سند از تسلیم آن به دفتر خودداری کند، سند از عداد دلایل او خارج خواهد شد.

تبصره - در مواردی که وکیل یا نماینده قانونی دیگری در دادرسی مداخله داشته باشد، چنانچه دسترسی به اصل سند نداشته باشد حق استمهال دارد و دادگاه مهلت مناسبی برای ارائه اصل سند به او می‌دهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۲۲۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۴۵ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰

توضیح واژگان

دفتر دادگاه: دفتر دادگاه، محل تنظیم مدارک و تهیهٔ مقدمات دادرسی است که مدیر دفتر و به قدر کافی اعضا، تحت ریاست رئیس دادگاه یا رئیس شعبهٔ دادگاه انجام وظیفه می‌کند. ابلاغ: ابلاغ، در لغت یعنی رسانیدن و ایصال، در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است، گفتنی است ابلاغ توسط مأمورین ذیصلاحی انجام می‌گردد که مأمور ابلاغ نام دارند.

پیشینه

مفاد این ماده در ماده ۳۴۴ و ۳۴۵ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی

در صورتی که استناد کننده سند در دادگاه حضور داشته باشد و ادعای جعلیت مطرح گردد، ادعا و ادله آن صورتجلسه شده و در صورتی که تصمیم استناد کننده به استفاده از سند باقی باشد، ده روز زمان دارد تا اصل سند را برای ضبط در پرونده به دفتر دادگاه تسلیم نماید، در صورت عدم حضور استناد کننده، مراتب فوق طی اخطاریه‌ای به وی ابلاغ می‌شود. چنانچه در مهلت مقرر اصل سند به دادگاه تقدیم نشود، سند از اعداد دلایل خارج می‌شود. شایان ذکر است که در تبصره این ماده حق استمهال برای ارائه سند، تنها برای وکیل یا نماینده قانونی وی منظور شده‌است و برای اصیل این حق وجود ندارد. در این خصوص، عده‌ای معتقدند در صورتی که اصیل نیز با مانعی مواجه شود که برطرف کردن آن در اختیار وی نیست و تقدیم اصل سند را به دادگاه ناتوان سازد، طبق قاعده باید به او نیز مهلت داده شود. علت آن است که ضمانت اجرای خروج از اعداد دلایل در این فرض، کیفری سنگین می‌باشد.

نکته‌ی دیگر آن که طریقه مهر و موم سند، به گونه‌ای است که سند مورد ادعا در پاکت نامه گذارده شده و به وسیله دادگاه لاک و مهر می‌شود. جا به جایی پاکت هم به امضای رئیس دادگاه می‌رسد و آن را تحویل مدیر دفتر دادگاه می‌دهد تا در صندوق دفتر نگهداری شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی

1. ادعای جعلیت و دلایل آن باید به دستور دادگاه به طرف مقابل ابلاغ شود.
2. طرف مقابل در صورت باقی بودن بر استفاده از سند، باید اصل سند را ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ به دادگاه تسلیم کند.
3. مدیر دفتر پس از دریافت سند، آن را به نظر قاضی دادگاه می‌رساند.
4. دادگاه پس از دریافت سند، باید آن را فوری مهر و موم کند.
5. در صورتی که صاحب سند در موعد مقرر از تسلیم آن خودداری کند، سند از عداد دلایل او خارج می‌شود.
6. اگر وکیل یا نماینده قانونی دیگری در دادرسی دخالت داشته باشد و به اصل سند دسترسی نداشته باشد، حق استمهال دارد.
7. دادگاه باید مهلت مناسبی برای ارائه اصل سند به وکیل یا نماینده قانونی بدهد.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره نحوه اعتراض به دستور تخلیه صادره از شورای حل اختلاف (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۰۹۶۴)
• نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مقالات مرتبط

• وضعیت خاص و استثنایی دعاوی طاری در مرحله‌ی تجدید نظر با نگاهی به حقوق فرانسه
• تراضی اصحاب دعوا در پایان دادن به دادرسی مدنی
• اصل تناسب در آیین دادرسی مدنی