ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی اصلاح شده به رویه های قضایی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:


* [[نظریه مشورتی|نظریهٔ مشورتی]] شمارهٔ ۷/۵۳۵۵ مورخ ۱۳۶۱/۱۱/۰۵ [[اداره حقوقی قوه قضاییه|ادارهٔ حقوقی قوهٔ قضاییه]] بیان می‌دارد: «هرگاه وکیل دادگستری شغل دولتی یا قضایی اختیار نماید چون فاقد یکی از شرایط وکالت می‌شود باید ظرف ده روز پروانه خود را به کانون وکلا تسلیم نماید…».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=466552|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
* [[نظریه مشورتی|نظریهٔ مشورتی]] شمارهٔ ۷/۵۳۵۵ مورخ ۱۳۶۱/۱۱/۰۵ [[اداره حقوقی قوه قضاییه|ادارهٔ حقوقی قوهٔ قضاییه]] بیان می‌دارد: «هرگاه وکیل دادگستری شغل دولتی یا قضایی اختیار نماید چون فاقد یکی از شرایط وکالت می‌شود باید ظرف ده روز پروانه خود را به کانون وکلا تسلیم نماید…».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=466552|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
* [[نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۲۶۹ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۱۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره به رسمیت شناختن پروانه وکالت وکلای جمهوری قرقیزستان]]
* در [[رأی]] شماره ۳۸ مورخ ۱۳۷۳/۰۲/۲۸ [[دادگاه انتظامی قضات]] نیز چنین آمده‌است که: «دادرس دادگاه که وکالت [[شخص|شخصی]] را بدون داشتن مجوز وکالت پذیرفته، مرتکب تخلف شده‌است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=466548|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
* در [[رأی]] شماره ۳۸ مورخ ۱۳۷۳/۰۲/۲۸ [[دادگاه انتظامی قضات]] نیز چنین آمده‌است که: «دادرس دادگاه که وکالت [[شخص|شخصی]] را بدون داشتن مجوز وکالت پذیرفته، مرتکب تخلف شده‌است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=466548|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
* شماره [[دادنامه]] ۲۱۱ مورخ ۱۳۸۱/۰۶/۲۴ [[هیئت عمومی دیوان عدالت اداری]]، تصریح می‌دارد که: «با وضع [[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] مصوب فروردین ماه ۱۳۷۹ که مقرر داشته‌است «وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به [[وکالت]] در دادگاه‌ها برای آنان مقرر گردیده‌است.» تبصره [[ماده ۲ آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت خانواده]] مصوب ۱۳۵۴ هیئت وزیران موضوع جواز اعطاء وکالت به اقرباء تا درجه سوم در [[دادگاه خانواده]] ملغی و منتفی شده‌است؛ بنابراین موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم به اعتراض نسبت به تبصره منسوخه مذکور وجود ندارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه کامل آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری سال 1381|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5380716|صفحه=|نام۱=اصغر|نام خانوادگی۱=محمدی همدانی|چاپ=1}}</ref>
* شماره [[دادنامه]] ۲۱۱ مورخ ۱۳۸۱/۰۶/۲۴ [[هیئت عمومی دیوان عدالت اداری]]، تصریح می‌دارد که: «با وضع [[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] مصوب فروردین ماه ۱۳۷۹ که مقرر داشته‌است «وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به [[وکالت]] در دادگاه‌ها برای آنان مقرر گردیده‌است.» تبصره [[ماده ۲ آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت خانواده]] مصوب ۱۳۵۴ هیئت وزیران موضوع جواز اعطاء وکالت به اقرباء تا درجه سوم در [[دادگاه خانواده]] ملغی و منتفی شده‌است؛ بنابراین موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم به اعتراض نسبت به تبصره منسوخه مذکور وجود ندارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه کامل آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری سال 1381|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5380716|صفحه=|نام۱=اصغر|نام خانوادگی۱=محمدی همدانی|چاپ=1}}</ref>

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱

ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به وکالت در دادگاه‌ها برای آنان مقرر گردیده‌است.

مواد مرتبط

پیشینه

ماده ۳۳ مشابه ماده ۱۷۴ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ است.[۱]

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه برای وکلا محدودیت‌هایی جهت انتخاب به عنوان مدیرعامل یا رئیس هیئت مدیره شرکت‌های تجاری خصوصی وضع شده‌است. فلسفه این محدودیت‌ها آن است که معنویت شغلی وکالت از هر نوع آمیختگی با ناخالصی‌های تجارت امروز دور نگه داشته شود.[۲] در حقوق بلژیک تعهدی تحت عنوان تعهد پیش قراردادی تعریف شده که در آن وکیل موظف است تا در صورت ناکافی بودن اطلاعات وی در موضوع دعوی، با صداقت به عجز خود از انجام موضوع وکالت اقرار نماید و صراحتاً این مطلب را به موکل خود اعلام کند[۳] و همچنین چنانچه وکیل بر خلاف صداقت، موکل را تحریک به طرح دعوی نماید، علاوه بر این‌که اقدام وی در روابط بین آن‌ها، یک خطای قراردادی محسوب می‌گردد، طرف دیگر دعوی نیز می‌تواند از باب ضمان قهری از چنین وکیلی مطالبه خسارت نماید.[۴]

نکات توضحی و تفسیری دکترین

کانون وکلای دادگستری بر اساس قانون وکالت و آیین‌نامه‌های مربوط متکلف پذیرش و صدور پروانه کارآموزی و وکالت هر استان است.[۵] بر اساس ماده ۳۳ و قانون وکالت کسانی که فاقد پروانه وکالت باشند نمی‌توانند در محاکم به وکالت از متداعیین وکالت نمایند مگر در قالب ماده ۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹/۰۱/۱۷ پروانه اخذ نموده باشند.[۶] نکتهٔ دیگر آن که طبق ماده ۱۵ قانون امور حسبی، در امور حسبی ضرورتی ندارد که وکیل انتخابی طرفین دارای پروانه وکالت باشد.[۶]

نکات توضیحی

مهارت‌های فنی وکالت با آنچه قضاوت اقتضا دارد، متفاوت است. جنبه فنی امر وکالت به کیفیت استفاده عملی از دانش حقوقی در تنظیم اسناد و قراردادها در روابط مردم و در جریان بروز اختلاف بین آنان برای استیفای حقوق موکل مربوط می‌گردد، صرف داشتن دانش حقوقی برای اشتغال به این حرفه کافی نیست و داوطلبان این شغل، علاوه برداشتن مدارک علمی لازم، باید از جهت کاربردی نیز، قابلیت‌های مورد نیاز این حرفه را با طی دوره‌های کارآموزی کسب نمایند تا اجازه اشتغال به این حرفه را پیدا کنند.[۷]

رویه های قضایی

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۳۳_قانون_آیین_دادرسی_مدنی&oldid=300032»