ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''چنانچه قرار تأمين صادرشده ، متضمن تأديه وجه التزام باشد يا متهم خود ايداع وثيقه كرده باشد ، در صورت عدم حضور محكومٌ عليه و عدم امكان وصول آن از بيمه ، علاوه بر اخذ ديه و ضرر و زيان محكومٌ له از محل تأمين ، جزاي نقدي نيز در صورت محكوميت وصول مي شود و در مورد قرار وثيقه ، در صورت حضور و عجز از پرداخت ، محكوميت هاي فوق ، با لحاظ مستثنيات دين از محل تأمين اخذ مي شود . | '''ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''چنانچه قرار تأمين صادرشده ، متضمن تأديه وجه التزام باشد يا متهم خود ايداع وثيقه كرده باشد ، در صورت عدم حضور محكومٌ عليه و عدم امكان وصول آن از بيمه ، علاوه بر اخذ ديه و ضرر و زيان محكومٌ له از محل تأمين ، جزاي نقدي نيز در صورت محكوميت وصول مي شود و در مورد قرار وثيقه ، در صورت حضور و عجز از پرداخت ، محكوميت هاي فوق ، با لحاظ مستثنيات دين از محل تأمين اخذ مي شود . | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۲۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده سابقاً در قانون وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277784|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | مفاد این ماده سابقاً در قانون وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277784|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> |
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۵
ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:چنانچه قرار تأمين صادرشده ، متضمن تأديه وجه التزام باشد يا متهم خود ايداع وثيقه كرده باشد ، در صورت عدم حضور محكومٌ عليه و عدم امكان وصول آن از بيمه ، علاوه بر اخذ ديه و ضرر و زيان محكومٌ له از محل تأمين ، جزاي نقدي نيز در صورت محكوميت وصول مي شود و در مورد قرار وثيقه ، در صورت حضور و عجز از پرداخت ، محكوميت هاي فوق ، با لحاظ مستثنيات دين از محل تأمين اخذ مي شود .
پیشینه
مفاد این ماده سابقاً در قانون وجود نداشت.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
گروهی از حقوقدانان تصریح کرده اند که محکوم علیه باید شخصاً از عهده خساراتی که عامل آن ها بوده است برآید و اخذ وجه التزام یا ضبط وثیقه برای تخلف از حضور نزد مرجع قضایی می باشد.[۲]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277784
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4754384