ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه پرسشهایی را که برای روشن شدن موضوع و رفع اختلاف یا ابهام لازم است، از شهود و مطلعان مطرح می‌کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۳۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

توضیح واژگان

«مطلع» را باید فردی دانست که از طریق مشاهده یا سایر حواس خود، جرم را ندیده یا ادراک نکرده‌است، اما در خصوص وقوع آن اطلاعاتی دارد.

پیشینه

سابقاً ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 325 قانون آیین دادرسی کیفری

مقررات راجع به شهادت در بیشتر موارد در زمره مقررات شکلی هستند.سوالات مورد اشاره در این ماده می‌توانند سوالاتی در خصوص زمان و مکان وقوع جرم یا اوضاع و احوال صحنه وقوع جرم در راستای مقایسه آن با اظهارات دیگر شهود یا مطلعین باشد.

دادگاه پرسش هایی را مطرح میکند که برای روشن شدن موضوع لازم بداند. ضمنا در قانون سابق بیان شده بود که در صورتی که متهم جواب پرسش ها را ندهد، دادگاه بدون اجبار متهم به دادن جواب، رسیدگی را ادامه میدهد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

در خصوص نحوه طرح پرسش از شهود در کتب فقهی نکاتی مطرح شده‌است:

1. کراهت به سختی انداختن شهودی که اشخاصی موجه و معتبر هستند یا ترساندن آن‌ها از عواقب شهادت کذب از سوی قاضی
2. استحباب سختگیری نسبت به شهود مشکوک یا پایین رتبه
3. عدم جواز پریدن قاضی میان حرف شهود و انحراف آن‌ها از مقصود خویش
4. لزوم فرصت دادن به شاهد برای تصمیم‌گیری در خصوص ادای شهادت در مورد شاهد مردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 325 قانون آیین دادرسی کیفری

1. دادگاه نقش فعالی در جریان دادرسی دارد.
2. هدف از پرسش‌های دادگاه، شفاف‌سازی موضوع است.
3. دادگاه سعی می‌کند اختلافات را برطرف کند.
4. رفع ابهام برای دادگاه اهمیت دارد.
5. دادگاه از شهود و مطلعان اطلاعات کسب می‌کند.